LANGE REIZEN IN DE VAKANTIE
Het is ongetwijfeld zo, dat in de na-oorlogse jaren veel meer men
sen in hun vakantie verre en lange reizen maken. Het buitenland
trekt en velerlei reisverenigingen brengen deze mogelijkheid bin
nen het bereik van velen. Het is nu heel gewoon om na terug
keer op het werk te kunnen zeggen: „ik ben daar of daar ge
weest". Dat „daar of daar" is dan een al of niet bekende plaats
in een verder of dichterbij gelegen buitenland.
Maar er zijn ook velen, die alleen maar kunnen zeggen: „wij zijn
op de Veluwe geweest" of gewoonweg „wij zijn rustig thuis ge
bleven". De vraag is, welke vakantie nu het meest aan zijn doel
heeft beantwoord? Misschien wel allemaal even goed. Ja, dat zou
kunnen. Het zou kunnen dat iedereen de plannen voor zijn va
kantie in die vorm gegoten heeft, die het best aan zijn werkelijke
behoefte beantwoordt, dat de punten die expres of per ongeluk
aan het toeval werden overgelaten die richting namen, die hen
welkom was en dat een zelfbewust, opgewekt en uitgerust mens
weer aan de slag ging na het onvermijdelijk eind van die va
kantie-periode. Maar dat is verre van de waarheid al zouden we
het ieder zo gunnen.
Eén van de mogelijke oorzaken van het mislukken is de ver
keerde vakantiekeuze.
En als we die vakantiekeuze dan eens nader bekijken, is het meest
logische daar de groep van „verre reizenmakers" voor te kiezen.
Immers, de thuisblijvers of binnenlanders moesten die keuze mis
schien maken op grond van allerlei belemmerende omstandig
heden, zoals financiële zorgen, een ziek familielid en meer van
dergelijke redenen. Het ligt veel meer voor de hand, aan te ne
men, dat zij, die naar het buitenland gaan, hiertoe besluiten uit
een veel vrijere mogelijkheid tot kiezen. Er eens „helemaal uit
zijn" is een van de voorwaarden. Niet aan het werk herinnerd
worden, tenzij een vrijwillige gedachte daaraan. Afstand nemen
van de dagelijkse beslommeringen en mogelijkheid tot afleiding.
(0) 65
