Dit is toch een niet al te onbescheiden (en merkwaardigerwijs nogal negatief geformuleerd) verlangen: ergens niet zijn (n.l. op ons werk) en allerlei dingen niet (hoeven) doen. Heel begrijpelijk overigens, want het woord vakantie wil zeggen ledigheid. Aan de vakantieganger de taak, die ledigheid te vullen, zodanig, dat hij met de herinnering aan een prettige tijd thuis komt. Dit zijn twee voorwaarden waartegen vaak gezondigd wordt. Is er voor velen, die zich ver buiten de grenzen begeven, niet een soort sociaal prestige aan verbonden? Het evenals collega A. ook zover of nog verder gebracht te hebben. Maar dan reist collega A. in gedachten mee en van het „niet aan onze werksfeer her innerd worden" komt zij het via een omweg niets terecht. Soms ook komt in de vakantie een vreemde prestatie-woede naar voren, waarvan de kilometerverslinder een goed voorbeeld is. De dan ontplooide tomeloze energie zou doen vermoeden, dat die gedurende een heel jaar opgespaard is ten koste van arbeid en arbeidsvreugde en het effect is veelal niet meer dan dat van een strovuurtje. Dan is er de mens die in zijn vakantie een ander mens zou willen zijn en aan de verleiding, die de vakantie daartoe geeft, geen weer stand kan bieden. Anders zijn dan we zijn, wil iedereen wel eens en in een amusant of half ernstig gedachtenspel wil zich dit wel eens manifesteren. Maar de vakantie is om - voor zover dat no dig is tot ons zelf te komen en dan is het gevaarlijk om een zelf, dat we niet zijn, ons reisdoel te laten bepalen. Geloof niet, dat het de bedoeling is om de verre reizen af te keu ren. De ervaring heeft echter geleerd, dat de grote uittocht naar het buitenland voor een niet onbelangrijk deel berust op valse mo tieven, die tot niets anders dan teleurstellingen kunnen leiden. Ik noemde U er enkele, die alleen dit gemeen hadden, dat zij afwe ken soms duidelijk, soms wat meer verborgen van enkele hele simpele algemeen aanvaarde vakantieregels. Het zou daarom goed zijn om bij het plannen maken van vol gende vakanties nog eens aan deze regels te denken. 66 (0)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1961 | | pagina 8