weinig kogels en zakken,
zodat men moest im
proviseren met zwanen
halzen.
Erfenis van oester
kwekers
Het karwei in Taranto
behoorde trouwens ook
niet tot het gemakkelijk
ste dat op dit gebied is
te vinden. Op een plaats
waar vroeger een oes
terkwekerij is geweest
moest een dokhaven van
350X 150 meter wor
den gebaggerd. De diepte was 2 tot 6 meter en dat moest 16 me
ter worden. Bij dit werk werd de herinnering aan de oester
kwekerij voortdurend levendig gehouden. Oesterkwekers daar
plegen namelijk palen in de bodem te slaan en die vast te zetten
met betonblokken. Dit alles kreeg de Nueve te verwerken. De
palen waren het ergste niet, die werden meestal wel aan stukjes
gesneden in de pomp. De betonblokken werkten zich echter her
haaldelijk zo vast in de pomp, dat er een luchthamer aan te pas
moest komen om de blokken te breken. Strippen voor de zuig-
mond om de blokken tegen te houden? Is gebeurd, maar dan
bleek de klei weer te zwaar te zijn, zodat de strippen er maar
weer zijn afgebrand.
Over die klei gesproken, dat was inderdaad iets bijzonders. Deze
rotsachtige grondsoort was zo zwaar, dat zij voor het overgrote
deel in harde stukken 'zo groot als je hoofd', zegt de heer
Mes op het stort terechtkwam. Nochtans haalde de Nueve ge
regeld een uurproduktie van 1200 m3 en dat is, zeker onder deze
omstandigheden, een resultaat dat overal mag worden gezien.
Samengevat: de twee pompen (elk 2300 pk) brengen per uur over
anderhalve kilometer 1200 m3 bijzonder zware klei weg door een
persleiding met een diameter van 700 mm.
Wanneer de Nueve kan doorwerken zoals zij nu doet, zal het werk
waarschijnlijk eind november klaar zijn. Er is dan in drie sneden
gewerkt: een snede tot 8, een tot 12 en een tot 16 meter diepte.
Op de stukken klei op het stort zal een groot gebouw worden
gezet. Dan zal het de beurt van de bouwers zijn om zich erover
te verbazen, dat er zulke haast ongehoord zware klei uit de zee
kan komen. Maar het gebouw zal wel stevig staan.
De heer Mes met twee Italiaanse leerlingen
116
