doven en het doet komisch aan als we die jongelui de stok
ken als polstok zien gebruiken om zo vijf, zes treden van
het altaar naar beneden te springen.
Als we de cathedraal verlaten moeten we haastig de zon
nebril opzetten! We komen uit de duisternis, uit de rust,
uit de koelte weer in het felle zonlicht, in de drukte en in
de warmte.
Wie iets van Sevilla wil zien en speciaal van de oude bin
nenstad, doet verstandig een rijtuigje te huren en zich
een paar uur te laten rondrijden. Hij komt dan door aller-
lei kleine, smalle straatjes, bij minuscuul kleine pleintjes,
waar in den regel toch nog een standbeeld of een fontein
staat. Fonteinen en standbeelden, daar is Spanje vol van.
En dan een rijkdom van bloemen, zowel op de openbare
weg als aan de huizen. De huizen zijn veelal rond een bin
nenplaats gebouwd. De grotere huizen hebben hun eigen
binnenplaats, meestal versierd met mozaïek en altijd met
bloemen en planten. Op de pleinen ziet men veel palmen,
maar ook veel sinaasappelbomen. In het voorjaar, als de
sinaasappel bloeit, kunnen we zo n plein al van verre rui
ken. Dat is de echte oranjebloesem, die bij ons voor het
bruidstoilet zo in trek is.
De koetsier is al niet anders dan zijn collega's uit andere
landen. Hij stopt op een pleintje voor een huis en nodigt
ons uit binnen te gaan. Een gang door, een trapje op en we
staan in een van de bekendste souvenierwinkels van Sevilla.
Er is van alles te koop. Siersmeedwerk uit Toledo, poppen
in klederdracht (en er zijn veel klederdrachten in Spanje!),
leerwerk, rietwerk, tegels, asbakken met of zonder groet uit
Sevilla en nog veel meer. Het is alsof we in zo'n winkel
aan het Damrak in Amsterdam staan, maar dan in het
Spaans. We neuzen eens rond; 't is allemaal vrij duur en
dus kopen we niets. We zijn er echter niet minder welkom
om geweest, want met een vriendelijke groet laat de winke
lier ons uit, alsof we zijn beste klanten waren.
Dan gaan we naar het Alcazar. Iedere plaats van beteke
nis heeft een Alcazar en dat is eigenlijk de oude vesting.
Het Alcazar van Sevilla is thans ingericht als museum:
wandtapijten, schilderijen, prenten, en een deel is ingericht
met de complete meubilering uit vroeger tijden. De vroe
gere kasteelheren hebben zeker geen woningnood gekend.
Alles is heel interessant, maar zoals ieder museum-
bezoek erg vermoeiend. Dan zien we een richtingbordje,
dat de weg naar de tuin aangeeft. Die tuin is heerlijk! Fon
teinen, standbeeldjes (natuurlijk), vijvers, lanen en... ban
ken, waar we heerlijk kunnen uitrusten. Ook hier weer de
zelfde gewaarwording als in de Dom. Een oase van rust
in het midden van een drukke stad.
In de tuin van het Alcazar staat een sinaasappelboom met
een opschrift, waaruit blijkt dat die boom al meer dan 1000
jaar oud is. Niettemin staat hij in volle bloei, terwijl er nog
sinaasappelen van de vorige bloei in hangen.
Plcin in Sevilla.
52 (0)