A. TEROL "Het begon eigenlijk, toen je na de oorlog overal van die buurtverenigingen kreeg. Dat was bij ons in "De Vijfhoek" ook het geval. Ze maakten mij daar leider van de boottochten. Ik heb wel tochten georganiseerd waarbij 1100 mensen tegelijk de boot ingingen. Het was onze be doeling aan die tochtjes wat over te houden. Dat lukte best omdat we zelf de verkoop van de con sumpties ter hand namen. Met het geld dat we zo over hielden gingen we dan met de kinderen op reis. Maar ja, hoe gaat dat met die buurtverenigingen. Die van ons werd meer en meer een speel tuinvereniging. Die heb ik trou wens zelf mee helpen oprichten. Ze hebben nu op het Wilson- plein een pracht van een speel tuin! Met de groteren hebben we ook wel reisjes gemaakt. Het begon met twee dagen naar Limburg en de laatste 7 jaar zijn we steeds 9 dagen naar Oostenrijk geweest. We gaan dan met zo een 45 mensen in een bus en Huub Schouten is altijd onze chauffeur. Zijn vrouw is trou wens ook lid van onze club. Op zo'n manier kan zij dan eens met haar man mee op reis. Financiën Weet U dat ik alleen voor de bus al 2300,moet betalen? Alhoewel, met de financiën be moei ik me nooit zo erg. Dat is het werk van mijn vrouw. Die begint in september de spaar kaarten al uit te zetten en het is enorm hoe ze altijd de eindjes aan elkaar weet te krijgen. Van het jaar heeft ze zelfs nog een kleinigheidje weten over te hou den. Daar gaan we nog een re- uniefeestje voor houden, maar daar weten de leden nog niets van! Eigenlijk mag er niets over blijven. Wij willen aan deze reizen niets verdienen. Het is ons doel dat ook de arbeider voor weinig geld een mooie vakantie in het buitenland kan doorbrengen. Oostenrijk We zijn de laatste jaren al tijd weer naar Oostenrijk gegaan omdat het daar zo goedkoop is en omdat we er zo gastvrij wor den ontvangen. Het ene jaar gaan we dan vanuit Oostenrijk uitstapjes naar Italië maken en we zijn ook al wel in Zwitserland geweest. Eten Ja, dat eten. Ik begin altijd met tegen m'n mensen te zeggen: "Jongens als je een Hollandse pot wilt eten moet je maar met vakantie naar Amsterdam gaan". Maar ik weet wel dat ze niet van knoflook houden... Daarom stap ik bij een hotel altijd eerst de keuken in en vertel ze wat ze niet in het eten moeten doen. Soms komen ze me een uur voor de maaltijd een lepel soep in de mond stoppen met de vraag of de Hollanders dit lekker zul len vinden. Nou ja, het is de ene keer wat beter dan de andere maar over het algemeen is iedereen best tevreden. Zo'n en kele keer hebben we wel eens lastige portretten in de bus, maar die hoeven er niet op te rekenen, dat ze ooit nog eens weer met ons uit mogen. Kankeren? Nee, dat is er niet bij. Ze krijgen de kans niet. Er heerst altijd een prima discipline en de mensen zijn altijd weer op tijd terug bij de bus. Elke dag moeten ze drie plaatsen opschuiven. Zo komt iedereen voorin, maar ook ach terin te zitten. Zo is de jongste, die dit jaar 13 was, net zo te vreden als de oudste, die 69 was. Kijk maar eens wat een prachtige kijker ik dit jaar van de groep heb gekregen. En mijn vrouw kreeg die mooie Zwitserse pop, omdat ze dit jaar door ziekte niet mee kon. Ze is nu weer helemaal beter hoor. D'r zit heel wat aan zo'n orga nisatie vast. Eigenlijk heb ik daardoor het hele jaar vakantie. In september begin ik m'n land kaarten al voor de dag te halen. Ik zoek de plaatsen voor het overnachten op, kien een mooie route uit en schrijf de hotels aan. Vaak moet ik dan eerst naar de plaatselijke V.V.V.'s schrijven. Vanuit Amsterdam krijg ik meestal een hele stapel folders. De chauffeur weet de weg wel op de grote autowegen, maar als we van die lange dag trips maken dan moet ik hem precies vertellen hoe hij moet rijden. Dit jaar zijn we op de Grossglockner geweest. En dat zit allemaal in de 145,die zo'n reis kost. De hobby van Bertus Terol, die in de schoonmaakdienst van Conrad-Stork werkt, is voor een belangrijk deel ook het uitleven van een ideaal. Wij hopen dat deze kwieke reisleider, die je z'n 66 jaren helemaal niet aanziet, nog veel van die reizen zal mogen organiseren. Organisator van reizen H4flj „In Holland kan je nergens zo lekker

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1962 | | pagina 16