MOEITE WAARD voorzien. Wij hebben twee dagen van te voren een auto volgeladen met grote foto's en achter in de kofferruimte werden de filmspullen geborgen, 's Morgens om 7 uur gin gen we onderweg naar Parijs. Het lag heus niet aan de wagen, dat wij er pas 's avonds om 11 uur aankwamen. Het drie keer moeten passeren van de douane (voor het in- en uitklaren) kostte veel tijd. Wij hebben enorm veel pa pieren moeten invullen en uren moeten wachten. Het wordt nodig tijd dat wij van die grenzen afkomen. Maar in Parijs kwamen we! De volgende morgen hebben we de boot opgezocht en onze filmmaterialen opgesteld. De grote foto's werden op aan trekkelijke plekjes neergezet en met al dat vertrouwde ma terieel om ons heen voelden we ons al gauw thuis op het water. Het was alleen jammer dat wij de kapitein er niet toe konden krijgen een tochtje met ons op de Seine te maken. Tot ons verdriet zou dat de volgende dag met onze gasten ook niet gebeuren. Maar, aan boord te zijn van een gast vrij schip, aan een schilderachtige kade middenin Parijs, is ook wat waard. Dat we ons 's middags en 's avonds in deze prachtige stad best geamuseerd hebben hoeven we U natuurlijk niet te vertellen. Tegen het einde van de volgende morgen kwamen de gast heren aan boord. Een gezelschap I.H.C.-directeuren en natuurlijk onze vertegenwoordiger, de heer Enguerrand Conrad. De lijst van genodigden werd nog eens besproken en daarna wachtten wij onze gasten af. Een goed uur later was het een gezellig geroezemoes aan boord. Onze grote foto's hadden de volle aandacht en nog voor de eigenlijke filmvoorstelling was er heel wat afge- babbeld over alles wat wij gebouwd hebben, en wat nog veel belangrijker is: wat wij zouden kunnen bouwen! Hierop aansluitend werd het hele gezelschap uitgenodigd naar de filmzaal te komen, waar onze grammofoon al een achtergrondmuziekje weggaf. De belangstelling voor onze films was enorm groot en na afloop hadden wij als gast heren heel wat vragen te beantwoorden. Er werden nuttige contacten gelegd en we konden dan ook heel tevreden de filmspulletjes weer inpakken, in het volle vertrouwen dat de belangrijke mensen in de olie-industrie van Frankrijk er nu heel goed van op de hoogte zijn wat I.H.C. Holland voor hen zou kunnen maken! 31 Boekenstalletje aan de Seine

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1963 | | pagina 15