Driedaagse excursie
Bedrijfsschool Geleen
Met een vieze druilregen vertrokken we onder
leiding van de heren Kop en Maessen met 17
jongens van onze bedrijfsschool om 7.47 uur
met de trein uit Sittard, richting Rotterdam,
voor een 3-daagse excursie. In Eindhoven zat
een van onze jongens al direct in de prijzen
toen hij bij het overstappen een verkeerde tas
meenam, met het gevolg, dat hij bij het boter
ham eten geen brood had, maar alleen een hele
stapel foto's. Grote hilariteit bij het hele gezel
schap!
Inmiddels was de zon achter de wolken van
daan gekomen, die ons deze drie dagen geluk
kig niet meer verlaten heeft. In Rotterdam
aangekomen stonden we al direct in het drukke
gewoel van de grote stad. Heel wat anders dan
de „Waerelsjtad" Geleen. Gelukkig, dat de
heer Kop hier goed de weg wist, want anders
waren we niet ver gekomen.
Onze eerste gang was naar de Diergaarde Blij-
dorp met zijn verschillende diersoorten, wat
prachtig was om te zien. We probeerden een
papegaai te leren fluiten (hij verstond echter
geen Limburgs). Bij de uitkijktoren en de hal
len voor de bloemen vertelde de heer Kop, dat
het staalskelet hiervan door Gusto is gebouwd
en dat alle spanten van de hal verschillend zijn
gemaakt, zodat het net is of de wanden recht
naar achteren staan als je in de hal kijkt, ter
wijl ze in werkelijkheid schuin lopen. Dit is een
mooi stuk werk.
Na de koffie gingen we een rondrit maken door
Rotterdam. Met een autobus langs alle nieuwe
wijken. We zagen in de verte de stormvloed
kering en we kwamen langs de Brienenoord-
brug, waar Gusto ook al aan het werk was.
Tot slot van de rondrit werd een bezoek ge
bracht aan het Metro-station Leuvehaven.
Vandaar wandelden we naar de Koninklijke
Marechaussee om de bewuste tas om te ruilen,
want die bleek van een matroos te zijn. We
hebben allen hartelijk gelachen toen de heer
Kop even iets aan een politieagent wilde vra
gen. Hij liep even iets naast het zebrapad op
de agent af. „Mag ik u even iets vragen?"
„Meneer", zei de agent, „mag ik u eerst even
iets zeggen? Wilt u in het vervolg over het
zebrapad lopen en niet ernaast?" Een van onze
jongens maakte de opmerking: „Jammer, dat
die agent een goeie bui had!" (Noot Red.: Lek
kere jongen!) Achteraf bleek, dat hij het anders
had bedoeld.
Intussen waren we knap moe geworden, maar
onze leiders waren kennelijk onverwoestbaar,
terwijl die toch zoveel ouder zijn. Die hadden
die moeheid van ons vast wel in de gaten,
want er werd gevraagd: „Zijn jullie moe of
kunnen jullie die 5 kilometer naar de Jeugd
herberg nog lopen?"
We schrokken ons een ongeluk. Het bleek ech
ter dat we vlak voor de jeugdherberg stonden
en alleen nog maar de straat moesten over
steken.
In de jeugdherberg De Windroos was alle moe
heid snel vergeten en werden we door de vader
en de moeder hartelijk ontvangen. Wat hebben
deze mensen een zorg voor zoveel kinderen!
We konden dat goed ondervinden, want er
werd ons een maal voorgezet, dat geweldig was.
Na het eten stond er een bezoek aan de Euro
mast op het programma (weer lopen!). Toen
we op de Euromast stonden konden we onze
leiders het vele lopen heus gauw vergeven,
want het was fantastisch wat we te zien kregen:
de stad en de havens.
Weer terug in de jeugdherberg was er nog een
uurtje tijd voor thee en alle mogelijke spelle
tjes en om tien uur was het: naar bed! En
slapen! Een geluk was het, dat er op iedere
kamer een leider sliep, want anders was er van
slapen niets gekomen, zoveel was er te vertellen
en te lachen. Het was al bij half een toen onver
biddelijk het: „mond dicht en nu slapen"
kwam.
Om 7 uur de andere morgen was het opstaan
geblazen. Jongens, wat hadden we toen nog
een slaap. Maar de leiding kiepte ons er zonder
pardon uit. Na het ontbijt eerst corvee, slaap
kamers opruimen en helpen borden wassen en
toen op een holletje naar de boot voor een
tocht naar de Deltawerken.
Deze tocht zullen we nooit vergeten. Het was
82 (0)