in één woord: geweldig! Een fijne kapitein liet
ons in groepjes van vijf telkens op de brug
komen, waar hij alles over het schip vertelde
en voor ons de radar aanzette en vertelde hoe
dat werkte. Ook mochten we in de machine
kamer kijken.
Bij de Brienenoordbrug brachten ze net met
twee grote kranen een stuk van de brug om
hoog. Bij Hellevoetsluis werd ook een brug
gebouwd: alweer Gusto. Toen was het tijd voor
de lunch, ook geweldig. Na de lunch kwamen
we bij de sluizen in het Haringvliet. Hier zijn
we van boord geweest voor een bezoek aan de
bouwput. Het eerste wat we zagen was een
heel grote kraan „Nestum"; ook al Gusto-
werk. We voelden ons allemaal heel klein wor
den toen we dit geweldige werk zagen.
Op de terugweg naar Rotterdam passeerde ons
de Statendam, op weg naar zee. Wat een enorm
schip is dat. We passeerden de olie- en benzine
opslagplaatsen te Pernis, dan Wilton-Fijenoord
en daar zagen we de Werf Gusto! Op de Maas
lag toevallig net het vliegdekschip de Karei
Doorman, en nog een paar onderzeeboten, iets
wat geen van ons ooit had gezien.
Om zes uur waren we in Rotterdam terug. Vlug
naar de jeugdherberg, want we hadden alweer
flink honger. De vader en moeder hadden hier
vast op gerekend, want het was weer „af".
Vooral de pudding met zoute amandelen voor
een van onze jongens. Een geheim van onze
leiders?
Na het eten een wandeling door de Maas
tunnel naar de overkant van de Maas. We
vonden het fijn, dat de heer Kop zoveel wist
over Rotterdam, want hij kon ons precies ver
tellen, hoe die tunnel gemaakt is en ook, dat
Gusto hieraan had medegewerkt. Terug in de
jeugdherberg wilden de meeste jongens direct
naar bed en om tien uur heerste er diepe rust.
Het was ook een dag geweest om van te
dromen.
De derde dag: opstaan-ontbijt-corvee en dan
met de tram naar Schiedam voor een bezoek
aan de Werf Gusto. Ontvangen door de assis
tent-personeelschef, die maar direct begon met
koffie (geweldig!); daarna bezoek aan de
modellenkamer, waar je niet wist waar je het
eerst moest kijken. Bijzonder mooi, al die
modellen. „Hadden we er maar zo een in
Geleen", was de verzuchting van enkelen.
We bezochten de machinehal en de constructie
werkplaats, om vervolgens naar het leslokaal
van de bedrijfsschool te gaan, waar de veilig
heidsinspecteur, de heer Olde Monnikhof, ons
over veiligheid vertelde en ons enkele leerzame
films liet zien over „Ontstaan en goed gebruik
van gereedschappen".
Na een heerlijke lunch vertrokken we weer
naar Rotterdam. We wandelden daar nog langs
vele gebouwen: het Hilton-hotel, het Shellkan-
toor, het Stadhuis, het Postkantoor en kregen
gelukkig even de gelegenheid om uit te rusten
in de Cineac, waar we enkele mooie natuur
films en de Taptoe Delft te zien kregen.
Tot slot van deze drie onvergetelijke dagen
kregen we een diner aangeboden en keerden
we moe maar gelukkig en tevreden met de
trein huiswaarts. Om 8 uur waren we terug
in Sittard.
We willen dit verslag niet besluiten alvorens
onze Directie heel, heel hartelijk te bedanken,
dat ze dit uitstapje voor ons mogelijk heeft ge
maakt en onze leiders voor wat ze ons allemaal
hebben verteld en laten zien en voor ons in
deze drie dagen hebben gedaan. Ook van onze
ouders moesten we deze dank aan u allen
overbrengen.
Geleen, 12 september 1963.
De gezamenlijke leerlingen van de
Bedrijfsschool Geleen.
(0) 83
