3aggerrijtuig boven de Saigon rivier „Natuurlijk had ik wel gelezen en gehoord, dat de toestand in Zuid-Vietnam niet zo fraai was, maar ik dacht dat het wel een beetje mee zou vallen als je er zelf bent. Maar na vrij korte tijd had ik al begrepen, dat het toch echt wel oorlog in Zuid-Vietnam is. Ik heb de oorlog gezien". Zo begint de heer M. Boer, garantie-medewer ker van I.H.C. Holland het verhaal over zijn be levenissen in dit deel van Azië, waar hij samen met de heer J. van Keulen een zeer merkwaar dige bagger-installatie in bedrijf heeft gesteld. „In ons hotel was het vrij rustig, maar we durf den ons niet in een café'tje in Saigon te wa gen, want dan had je grote kans, dat je een kneedbom op je tafeltje kreeg. De Viet-Cong had het vooral op Amerikanen voorzien, en aangezien het ons niet aan te zien was dat wij geen Amerikanen waren, moesten wij beslist goed oppassen". Drinkwater uit bergmeer Ondanks de oorlog moeten noodzakelijke werk zaamheden uitgevoerd worden. De hoofdstad van Zuid-Vietnam, een stad van 1,8 miljoen inwoners, heeft dringend behoefte aan een be tere drinkwater-voorziening. De mogelijkheden daartoe zijn bestudeerd en er is een plan op gesteld om een nieuwe drinkwaterleiding naar Saigon aan te leggen. Het water hiervoor moet worden gewonnen uit een groot bergmeer, dat op een dertig mijl afstand van Saigon ligt. Sai gon zelf ligt in de delta van de Saigonrivier, die uitmondt in de Zuid Chinese Zee. De waterleiding moet twee zijtakken en de Saigon-rivier zelf kruisen. Op de twee zijrivie ren is geen scheepvaartverkeer. Daarom kon den er twee (tijdelijke) dammen gemaakt wor den waar tussen de buis gelegd kan worden. In de Saigon-rivier is echter wel scheepvaart verkeer dat doorgang moet vinden. Daarom moest hier een andere oplossing gezocht worden. 71

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1964 | | pagina 15