De kraaneilanden
Woensdag, 7 oktober 1964, werd het tweede
kraaneiland, de „Kraanvogel", aan de Rijks
waterstaat overgedragen. Daarmede behoort
weer een belangrijke opdracht van de Werf
Gusto tot het verleden.
De overdracht van de „Kraanvogel" geeft ons
aanleiding nog iets over deze eilanden te schrij
ven. Zo langzamerhand zijn we aan die „stuk
ken gereedschap" gewend geraakt. Het eerste
eiland vonden we nog iets bijzonders, maar het
tweede was al heel gewoon.
We herinneren ons nog goed hoe de kraanarm
van het eerste eiland in een dichte mist door
naar buiten gebracht en daar aan elkaar gezet.
Dan komt het ogenblik waarop de paal in het
eiland wordt gebracht. De paal werd dan op
een slee gezet en door een bok omhoog gehaald,
(foto 2). En zó brengt de bok de paal dan naar
het eiland, (foto 3).
Daar staan de vaklieden al klaar om te zorgen,
dat de paal precies op de juiste plaats komt.
(foto 4).
Op deze foto ziet men heel duidelijk de hy
draulische cylinders, die op de vier hoeken
staan. Op de volgende foto (foto 5) kunt U ze
nog eens van dichtbij bekijken.
Zo'n eiland is een heel gevaarte 60 x 30 m).
een bok op de toren werd geplaatst. Je kon er
toen door die mist maar heel weinig van zien.
Maar de volgende morgen, toen het helder weer
was, kwamen we toch echt onder de indruk
van het kolossale gevaarte.
Die kraanarm was op zichzelf al een bijzonder
werkstuk, bij de constructie waarvan een mo
biele kraan te pas moest komen, (foto 1). En
dan de palen. Acht stuks voor ieder eiland;
iedere paal ±30 meter lang en van zeer zwaar
materiaal. Dat is een geweldig laskarwei ge
weest. Soms zag de Scheepsbouwhal grijs van
de lasdampen! De palen werden in stukken
Als men vraagt, wat er nu gebeurt als zo'n
eiland op zijn poten staat en er een storm op
steekt, dan kunnen we rustig zeggen. „Niets!"
Het eiland is er op berekend, dat het een be
hoorlijke storm kan weerstaan. Maar als men
vraagt, wat er gebeurt als er een schip tegen
aan vaart, ja, dan moesten we zeggen: „We
weten het niet". Dat hebben we niet kunnen
proberen. Laten we liever zeggen: „We wisten
het niet". Want op 18 mei 1964 werd de „Le
pelaar" door een Frans schip geramd; het schip
was uit het roer gelopen en kwam met een ge
weldige klap tegen het kraaneiland aan. En wat
Foto 1
Foto 2
Foto 3
84 (0)
