natio
nale
recla
Noch het een, noch het ander. Zij ontkent even
min de realiteit van de misdaad als de nood
zakelijkheid van de straf. Zal die misdaad ech
ter werkelijk bestreden worden en die straf
werkelijk effectief zijn, dan is er een schakel
nodig tussen de straffende gerechtigheid en de
gemeenschap, die haar veiligheid onbedreigd
wil weten.
Ten onrechte denkt men vaak, dat zware ge
vangenisstraffen die bedreiging afgrendelen, en
dat vrijheidsberoving automatisch leidt tot boet
vaardigheid. Dat kan nooit, wanneer er niet een
uitgestoken hand is om de tijdelijk uitgesto
tene weer binnen te nodigen. Als die hand er
niet is, worden de gevangenissen slechts broed
plaatsen voor verdere misdaden en voor on
herstelbare wrok.
Niemand kan zeggen, dat dit zijn zorg niet is.
Dit raakt de gezondheid van een samenleving
zeer direct. Het vergroten van de aanpassings
mogelijkheden voor de enkeling betekent sane
ring van het gehele maatschappelijke lichaam.
Die uitgestoken hand moet er dus zijn. En dat
moet niet alleen een zachte, maar ook een vaar
dige en bekwame hand zijn. In moderne, ge
stroomlijnde taal gesproken: een bruikbaar ap
paraat. Een apparaat om te voorkomen dat er
mensen grondig worden vernield, dat er posi
tieve waarden aan de samenleving worden ont
trokken en dat de straf buiten haar oevers
treedt.
De reclassering vervult de functie van die uit
gestoken hand. Zij is het die de straf inhoud en
positieve zin geeft door haar grenzen te mar
keren. Door de veroordeelde als mens tegemoet
te komen. Dat betekent: vertrouwen geven en
vertrouwen vragen. Een uitgestoken hand is
echter niet alleen een apparaat. Zij is organisch
verbonden met het lichaam, voert slechts de
opdrachten van hart en hersenen uit.
En dat is in feite de zin van ons verhaal. De
hand, bekwaam en vaardig, dat is de georgani
seerde reclassering met haar staf en haar appa
ratuur. Het hart en de hersenen, dat is de men
taliteit en de wil van het Nederlandse volk.
Het hart, dat warm klopt voor de medemens
die zich misdragen heeft, maar niet voor eeuwig
mag worden gekweld. De hersenen, intelligent
genoeg om te begrijpen, dat een samenleving
die ghetto's van verdoemden schept en paria's
levenslang isoleert, niet gezond kan functione
ren.
Dat is de orde van de dag, van deze nationale
reclasseringsdag: laat ons weten, dat de uitge
stoken hand niet behoeft te verlammen in een
machteloos gebaar, maar dat zij uitdrukking
geeft aan wat ons volk met hart en verstand be
doelt.
Wanneer dus de reclassering haar beroep op u
uitbrengt, dan weet u waarom het gaat: om een
hoogst belangrijk aspect van menselijke samen
leving, om het wezen van onze beschaving, om
het overgaan tot de orde van een nieuwe dag.
Fedde Schurer
