E H B O Kunt U de helpende hand bieden Een ervaring rijker een een geeltje armer zegt Ma met een stem zo koud als marmer: "Nou knul, wat zijn we weer goedkoop, ik ben benieuwd naar het verder verloop. Ik heb zo'n idee dat we met z'n vijven niet ver onder de honderd gulden blijven. Maar Jansen drukt kwaad het gas op de plank als reactie op deze stank voor dank. Zodoende heeft hij niet in de gaatjes dat hij rijdt over strakgespannen draadjes; een eindje verder staan twee agenten, die weer een aanslag plegen op zijn centen, "meneer," hoort hij, "wij staan hier om U ervan te overtuigen, dit is een autoweg en geen startbaan voor straalvliegtuigen." Zo krijgt Pa een prent, dat is een strop, dat kost hem minsten vijfenveertig pop. De lol is er nu helemaal af, Pa keert maar om en in gestrekte draf gaat tautootje weer naar huis terug. Ma en de kinderen doen wat stug. Thuis barst de bui eerst goed pas los, Pa voelt zich heel de dag de klos. Ma loopt te griepen en te venijnen, de kinderen alle drie te dreinen. Wie zei hem ook weer zo gewis dat autorijden zo voordelig is? Maar Jansen wil nog niet de minste wezen zoals U de volgende keer kunt lezen. Harley Trapson Op een uitspanning in Brabant arriveerde enige tijd geleden een groep ouden van dagen, die een dagje uit waren. De speeltuin had al direkt een grote aantrekkings kracht en was voor sommigen van hen aanlei ding zich jonger voor te doen dan zij in werke lijkheid waren. Zo klom een bijna 80-jarige heer op een vrij hoog en moeilijk klimrek. Toen hij bijna boven aan was, begaven zijn krachten hem, hij moest loslaten en viel naar beneden. Een ernstige breuk van het onderbeen was het trieste gevolg. Enkele hulpvaardige, maar verschrikkelijk dom me mensen wilden de oude baas "helpen" en zetten hem op een stoel neer, met het gevolg dat al spoedig de splinters bot naar buiten staken en het onderbeen vrij luguber heen en weer ben gelde. Wat van deze volkomen verkeerde handelwijze de gevolgen waren, behoeven wij U natuurlijk niet te vertellen! Denkt U zich nu eens in de plaats van die man, wiens leven zondermeer in gevaar werd gebracht door de foutieve behandeling door leken op me disch gebied. Zulke angstwekkende situaties komen veel va ker voor dan U wel zou denken: Op straat, met het huidige snelverkeer, waar kin deren spelen en hollen, niet opletten, waar op eens boven het rumoer het snierpend geluid klinkt van een paniekstop. En dan een doffe, vrijwel niet hoorbare klap, een moeder die hui lend wordt weggebracht door de buurvrouw, om standers die kijken, alleen maar kijken. Iemand die roept: Waarom doet niemand iets, dat kind bloedt dood! Maar men kijkt alleen maar, men kan niets doen, want men weet niet hoe! En wat dan, als U bijvoorbeeld met Uw neus op zo'n ongeval wordt gedrukt? Kijkt U alleen maar, omdat U ook niet weet hoe te helpen? Of helpt U toch, ondeskundig als U bent? Of bent U in staat snel en vakbekwaam hulp te bieden? Weet U hoe een druk-verband aan te leggen, hoe een slagaderlijke bloeding af te bin den? Kortom, bent IJ E.H.B.O.-er? Neen? Uit het bovenstaande heeft U, hopen wij, wel begrepen hoe belangrijk het is dat bij ongevallen - wij denken hierbij ook aan ons eigen bedrijf - deskundige eerste hulp wordt geboden. Deze maand starten weer de nieuwe E.H.B.O.- cursussen, waarvoor U zich kunt laten inschrij ven; uiteraard doet Gusto financieel ook mee. Piekert U er eens over; het leven van een mede mens kan er van af hangen. [koninklijke] 1 NEP VERENIGING]

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1965 | | pagina 8