ders in de tent verdwenen om een brief
te schrijven. Steeds bleek dan weer dat
er door schrijfkramp, lege pen of andere
oorzaak van schrijven niet veel was ge
komen, het aantal lege flesjes van een be
kende brouwerij nam echter zienderogen
toe.
Nadat iedereen weer op de basis was
teruggekeerd en er een heerlijke maaltijd
was genuttigd, werd wederom gestart
voor een voettocht door de heide. Om
half tien waren plotseling 10 man in het
donker verdwenen. Zij hadden er de brui
aan gegeven nog langer van hun loop
mechanisme gebruik te maken. Ergens
midden op de heide zochten ze naar een
taxistandplaats. Daar dit zoeken nogal
luidruchtig ging was het voor de leiders
niet moeilijk hun verloren schapen terug
te vinden en hun goede diensten aan te
bieden om mee te zoeken.
Spoedig liep dan ook het hele stel dwars
door de heide zonder licht over mulle
bospaadjes en zandpaden systematisch
te speuren, aldoor kringetjes draaiend
totdat niemand meer wist waar hij was.
Na enige uren rondgedwaald te hebben,
kwam men om half twee terug in het
kamp, zonder taxi.
Als beloning voor het lange zoeken wer
den zij de volgende morgen om 7 uur ge
wekt om de gehele dag de corveedienst
te verzorgen, hetgeen ook met groot ent
housiasme werd gedaan.
Na het ontbijt werd begonnen aan een
smokkelspel, dat door de gloeihitte al
spoedig moest worden afgelast.
Daarom werd besloten de rest van de dag
weer naar het zwembad te gaan om wat
afkoeling te vinden. Aldus geschiedde...
Oude banden met het zwakke geslacht
werden hernieuwd en nieuwe aange
knoopt. In de allerbeste stemming werd
's avonds de terugtocht naar het kamp
aanvaard, uitgeleide gedaan door een
knetterend onweer.
Vrijdagmorgen werd de returnmatch Lim-
burg-Schiedam gespeeld, wederom onder
een brandende zon en ditmaal geleid door
een Limburgse scheidsrechter, welke naar
men zegt ondanks zijn partijdigheid de
Limburgers weer deed verliezen.
Als klap op de vuurpijl werd 's avonds in
de gezelschapstent een hersengymnas-
tiekwedstrijd gehouden. In het begin
stond de animo op een laag pitje, maar
dit veranderde al spoedig in een laaiend
enthousiasme, waarbij het tentdak bijna
van zijn steunpalen werd afgeblazen.
De eerste prijs ging naar de Limburgers
in de vorm van een kom soep en een stuk
chocolade. De tweede tot en met tiende
prijs bestond uit een stuk chocolade en
een kom soep.
Na eerst de boel netjes te hebben opge
ruimd (ja, ja, ze hadden veel geleerd), werd
zaterdag de terugtocht aanvaard, met de
allerbeste wensen van de eigenaar van
"De Koerberg", die buitengewoon tevre
den was over de jongens. Vooral tijdens
de avondmaaltijden hadden zij zich keurig
gedragen.
De tocht terug werd in Amersfoort nog
onderbroken voor een gezamenlijke lunch,
waarna in Utrecht afscheid werd geno
men van de Limburgse collega's. Dit ging
gepaard met ferme klappen op eikaars
schouders en gezang.
Ongeveer drie uur waren de Schiedam
mers op de Maasdijk terug, waar ver
schillende ouders geduldig op hun kroost
hadden gewacht.
Rest nog allen, die medegewerkt hebben
dit kamp te doen slagen, te bedanken;
speciaal de echtgenotes van de Limburg
se leiders, die zich de gehele week voor
de jongens hebben ingezet.
F.H.
