DE STEMMEN VAN DE I.H.C. Tien vragen aan vijftien telefonistes: Het eerste contact, niet alleen van klanten en relaties, maar ook van de eigen mensen, met de werven of de kantoren loopt via de telefonistes, die veelal ook optreden als receptionistes. Wij vonden, dat het tijd werd om U eens met deze "I.H.C.-sterren" te laten kennismaken. Wij hebben de vijftien jongedames, die hoofdzake lijk telefonistewerk doen, tien vragen gesteld: 1. Naam voluit plus eventuele roepnaam? 2. Onbescheiden vraagje: hoe oud bent U? 3. Hoe lang bent U al I.H.C.-ster? 4. Doet U nog ander werk dan de telefoon bedienen? 5. Wat vindt U het leuke of interessante van telefoniste zijn? 6. Hebt U een bepaalde hobby (of hobbies)? 7. Doet U aan sport? 8. Houdt U van muziek? Wat hoort of speelt U het liefst? 9. Kijkt U wel eens naar t.v.? Zo ja, voorkeur voor bepaald(e) programma('s)? 10. Wat eet U het liefst? Het resultaat van onze interviews ziet U hierbij in plaatjes en praatjes. Mejuffrouw M. S. J. Verwey, I.H.C. Rotterdam. Nannie Verwey, 21 jaar oud, is nog maar kort I.H.C.-ster, ongeveer drie maanden. Ze zit het hoogste van allemaal, op de elfde verdieping van het goud-glazen paleis in de Maasstad, waarin het hoofdkantoor is gevestigd. Behalve de telefoon bedienen en bezoekers ontvangen en wegwijs maken doet ze af en toe typewerk. Daarnaast is ze aan het eind van de middag druk in de weer met plantenspuit en gieter. Dat de bloemen en vooral de plantenbakken er altijd zo fris en fleurig bij staan is héar werk! Mejuffrouw Verwey is altijd telefoniste geweest. "Ik zou niet anders meer willen. Het is afwisselend werk en het contact met al die mensen is maar wat leuk". Hobbies? Tekenen énetalages ontwerpen en inrichten. Voor een modehuis heeft zij eens showvitrines "opgemaakt". Met een variatie op de reklamezin van een groot winkelbedrijf: niet om het gewin, maar om de zin. Wat de sport betreft, houdt ze van tennissen en hard autorijden. Mejuffrouw Verwey speelt piano en ze houdt zowel van klassieke als lichte muziek. Graag Chopin, maar verder geen bijzondere voorkeur. Televisie kijken? "Soms, als het zo uitkomt. Ik hou er niet zo van. Als ik kijk, dan is het naar films of de actualiteitenrubrieken. Maar beslist nooit naar spelletjes, quiz zen of dat soort programma's". Het antwoord op de tiende vraag was zeer verrassend: ze eet graag "Chinees", maar heeft vooral een voorliefde voor een heel speciaal gerecht: gebakken zee paardjes! Deze delicatesse kun je aan de Adriatische kust bij Venetië geserveerd krijgen. Met "huid en haar" eet je ze op. "Ze zijn knapperig en erg lekker". Dat vindt Mejuffrouw Verwey tenminste! Mejuffrouw J. H. van der Wiel, Smit Kinderdijk. joke van der Wiel, kortgeleden 19 jaar gewor den, komt in de hal van het gebouw van "J K" vaak handen en oren te kort, vooral nu het di rectionele en administratieve hart van Smit Kin derdijk hier is geconcentreerd. Ze zit al ruim twee jaar achter de telefoon en raakt daarom niet gauw van de kook. Met haar collega in Rotterdam heeft mejuffrouw van der Wiel gemeen, dat ze be halve bezoekers te woord staan de planten verzorgt. "Er zit drie uur per week werk in en ik doe het met plezier". Het veelzijdige contact met allerlei mensen vindt Mejuffrouw van der Wiel het leuke van haar beroep. Bovendien: "je kunt de hele dag praten en dat doe ik graag". Echte hobbies houdt ze er niet op na. Ze houdt van handwerken. En lezen: romans en verhalen uit de geschiedenis. Wat de sport betreft staat schaatsen bovenaan, maar omdat je dit nu eenmaal niet vaak kunt doen, houdt ze ook veel van wandelen en fietsen. En wanneer er gelegenheid voor is badminton spelen en tennissen. Vooral om meteen goed wakker te worden, wil ze 's morgens het liefst "harde en wilde" muziek horen. Verder gaan haar muzikale wensen voornamelijk uit naar iets dat mooi is, van welke componist dan ook, en dat het beste past bij de stemming waarin zij verkeert. Televisie kijken? "Ik kijk wel graag naar spannende films, of natuurfilms en het journaal. Géén zangers en zangeressen! Die grote monden; bibbers gewoon!" Wat eet je het liefst? "Nasi goreng. Maar bruine bonen vindt ik ook verschrikkelijk lekker". 73

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1966 | | pagina 13