EERSTE COPRALOSSER
TEWATER GELATEN
"Wij weten niet precies wat het wordt, maar het wordt wèl wat." Met deze woorden
karakteriseerde de heer P. J. G. Furnée, directeur van de Graan Elevator Maatschappij
(G.E.M.) N.V. in Rotterdam, de feestelijke gebeurtenis van de tewaterlating van de
eerste van twee drijvende copralossers, die door Verschure worden ontworpen en
gebouwd. Inderdaad is er nog niet veel aan af te zien. Een zwart geschilderd ponton
van 39x 16x3,60 m, naamloos en nuchter "40" genummerd. Nadat de doopvrouwe,
mevrouw T. Schaper-v.d. Veen, echtgenote van de Chef Technische Dienst van de
G.E.M. de telegraaf had overgehaald, gleed het ponton keurig tewater.
In de werfcantine konden de genodigden onder wie de speciaal voor deze gelegen
heid geïnviteerde leden van de Ondernemingsraden van de G.E.M. en van Verschure
met hun echtgenoten op tekening bekijken hoe de copralossers er uit gaan zien.
in grote trekken lijken ze ook technisch op graanelevatoren. Het bijzondere
schuilt in de constructie van het ondereinde van de beide zuigbuizen, die worden
voorzien van hulpstukken, die de brokken copra in het scheepsruim "loswoelen"
voor dat ze worden opgezogen. Dit loswoelen gebeurt nu door mankracht met behulp
van rieken.
Een bijzonder apparaat dus, zo'n copralosser. Dit deed iemand eens tegenover de
heer Verschure opmerken: "Wat een gekke dingen maken jullie toch."
Zowel werfdirecteur Verschure als G.E.M. directeur Furnée stonden in hun toespra
ken stil bij de al vele jaren bestaande goede onderlinge verstandhouding. Dit weder
zijdse begrip en vertrouwen leidde nog niet lang geleden tot iets geheel nieuws: de
rijdende, pneumatische graanelevatoren, die in het nieuwe overslagbedrijf in de
Botlek de aandacht trekken.
Het goede samenspel tussen opdrachtgever en bouwer zal ook nu, bij het maken
van de copralossers, zeker leiden tot een geslaagd produkt. Daarvan is iedereen
overtuigd.
De doopvrouwe kreeg uit handen van de heer
Verschure een herinneringsgeschenk aangebo
den. Het bloemenmeisje, dat mevrouw Schaper-
v.d. Veen bij aankomst een boeket had gegeven,
werd niet vergeten. De 7-jarige Laura van der
Wijden kreeg als dank een vulpenset. Ze was
er stil van! Over enkele maanden hopen wij U
over deze deels nog "geheimzinnige"
copralossers meer te vertellen.
81
