VAKANTIE
BESTEDING
1966
J. Olde Monnikhof:
'REGEN EN WILDBRATEN'
Nu de vakantie voor vrijwel iedereen van
ons weer achter de rug is, zijn wij bij
verschillende van onze collega's eens
gaan horen hoe zij hun vrije tijd hadden
besteed.
Wij kregen verhalen over mooi en slecht
weer, over leuke en minder leuke erva
ringen, maar in ieder geval had men
voldoende energie opgedaan om de werk
zaamheden weer met frisse moed aan te
pakken.
Omdat we vooral véél wilden gaan zwem
men hadden wij dit jaar een zomerhuisje
gehuurd aan het strand van Oostvoorne.
Mijn vrouw had ter ere van deze gelegen
heid nog een extra mooi badpak gekocht,
maar zij heeft het zelfs niet aangehad.
Door de stromende regen vielen name
lijk al onze plannen in het water. Toch
gingen we er iedere dag op uit. Zelfs met
windkracht zeven maakten we nog grote
strandwandelingen, soms wel van een ki
lometer of veertien. En als de zon maar
even scheen speelden we "jeu de bou
les".
Een lichtpunt vormden twee voetbalwed
strijden voor de wereldkampioenschap
pen, die we in een afgestampt recreatie
zaaltje op het televisiescherm konden vol
gen.
Maar na vijf dagen stromende regen heb
ben we toch onze spullen maar gepakt.
Wij zijn toen gaan informeren of er er
gens in Europa nog een plaatsje was waar
de zon wél scheen. We hoorden van een
vriend dat hij in het Frankenwald prachtig
weer had... en... dat het er goedkoop en
bijzonder mooi was.
Vol goede moed zijn we op stap gegaan.
Alleen regende het nu zó hard, dat zelfs
overdag de grote lichten van de auto aan
moesten.
Mist kregen we ook nog, zo erg zelfs dat
we over het laatste stuk van 80 km. vijf
uur hebben gereden. Schwarzenbach, vlak
bij de Tjechische grens, zou voor veertien
dagen ons bivak zijn. Het was er inder
daad prachtig. We gingen 's nachts in
de onafzienbare bossen ergens met de
auto staan en deden de grote lichten aan
in de hoop zo reeën te kunnen zien. Met
de koplampen van de auto lukte dit niet,
wél met een doodgewone zaklantaarn.
Dikwijls zochten we ook paddestoelen.
Door het vochtige weer waren er grote
velden met de prachtigste exemplaren.
Hollanders waren er in die omgeving niet,
wel veel Berlijners. Het eten was er goed
en goedkoop: voor een paar kwartjes kon
je gebakken of gekookte forel kopen en
voor vier mark had je een portie "wild-
braten", wild zwijn of ree, dat je beslist
niet opkon.
Alleen, het regende van 's morgens vroeg
tot 's avond laat en na zeven dagen kre
gen wij er genoeg van. Op de terugweg
kwamen we in Kirsfeld en daar scheen
warempel de zon.
Een hotel was gauw gevonden en die
avond vierden we uitgebreid kermis. De
volgende dag echter viel de regen weer
bij bakken uit de hemel. Toen zijn we écht
naar huis gegaan
(Wij waren dit keer met twee van onze
zonen op vakantie. De twee oudsten wa
ren in een oude eend van 250,drie
weken naar Zweden geweest. Ze hadden
er schitterend weer, zo'n 30 a 35 graden,
en kwamen als nikkers terug
(0) 49
