EEN
BOOREILAND
VOOR
RUSLAND
Onlangs werd de opdracht verkregen tot de
bouw van een booreiland voor de Sovjet-Unie.
Deze opdracht, die in samenwerking met Wilton-
Fijenoord zal worden uitgevoerd is wel zeer in
teressant.
I.H.C. HOLLAND^
In de eerste plaats vanwege het feit, dat dit het eerste verplaatsbare booreiland zal
zijn, dat in de Sovjet-Unie zal worden gebruikt. Maar vooral ook omdat het bestemd
is voor het werken in de Kaspische Zee. Om daar te kunnen komen wordt het boor-
platform in drie moten gebouwd van ieder ongeveer 16 meter breedte.
Aan elkaar verbonden door zware bouten moet het eiland september 1967 door de
Oostzee naar Leningrad worden versleept. Daar worden de drie delen losgekoppeld.
Ze gaan dan over kanalen en rivieren en door vele sluizen over een afstand van
zo'n 5000 km naar de plaats van bestemming: de Kaspische Zee.
Waar ligt deze zee eigenlijk?
Het is een geweldige binnenzee in het Zuidoosten van Europees Rusland, die voor
een zesde deel begrensd wordt door Iran.
De oppervlakte beslaat ongeveer zestien maal ons landje, de grootste diepte be
draagt een kleine duizend meter en de waterspiegel ligt 28 meter onder die van
de Zwarte Zee.
Geen wonder, dat de zee soms behoorlijk tekeer kan gaan. Soms, want gewoonlijk
ligt de waterspiegel glad en roerloos onder de verzengende stralen van de zon. De
lucht boven deze diepgelegen zee is zeer vochtig en voor mens en dier moeilijk
te verdragen. In het Noorden mondt de Wolga er in uit. Bij deze rivier denken we
altijd aan het verslepen van houtvlotten en weemoedig zingende schippers.
Zeer bekend is ook de vangst van de steurvissen in de Kaspische Zee. Het kaviaar,
dat ze opleveren, is een Russische lekkernij.
Het middelpunt van de olie-industrie in de Kaspische Zee ligt bij Bakoe. Reeds tien
tallen jaren wordt in de omgeving van deze stad olie gewonnen. Pas na de laatste
oorlog werd ondekt, dat ook onder de zeebodem, ongeveer 100 km van Bakoe, grote
hoeveelheden olie aanwezig waren.
Vooral bij de, door de vissers zeer gevreesde, boven water uitstekende "Zwarte
Rotsen" werden met succes proefboringen verricht.
Rondom deze eilandjes werd de aanval begonnen!
Vanaf het vaste land werd eerst een brug gelegd, waaraan de booreilanden zijn
verbonden. Deze vaste boorplatforms zijn gebouwd op oude schepen, die daarvoor
tot zinken werden gebracht. In de loop der jaren zijn op deze wijze meer dan 400 boor
torens langs een 130 km lange autoweg in de zee verrezen.
Op de "Zwarte Rotsen" zijn drie grote flatgebouwen met winkels, een bioscoop, een
hotel, een bibliotheek en een sportzaal gebouwd.
Veel van de meer dan 5000 personen, die op deze eilanden werken, vinden er een
onderkomen.
Met het door I.H.C. Holland ontworpen booreiland begint een nieuwe fase in de
olie-jacht in de Kaspische Zee.
89
