UIT DE „BEAVER" WERELD
PERSONEELS
VERENIGING
M.T.I.
De Gauhati raffinaderij in Noonmati (India) betrekt water uit de drie kilometer verder
liggende Brahmaputra. Dit gebeurt met behulp van een drijvend pompstation en een
flexibele pijpleiding.
Het ging goed tot november 1963, toen de loop van de rivier zich plotseling wijzigde
en de hoofdstroom ruim een kilometer verder kwam te liggenHet gebied
rond het pompstation slibde dicht, zodat vooral in de droge tijd de water
voorziening van de raffinaderij gevaar liep. De Beaver Master Subha Lakshmi
bracht redding, door het graven en openhouden van een verbindingskanaaltje tussen
rivier en pompstation.
De "FK 131" in het riet
Uit Hongarije ontvingen wij foto's van de Beaver Master FK 131. De vanuit Neder
land per trein verzonden "Hongaarse Beaver" moest vanaf het station Agard nog
een stuk over de weg vervoerd worden naar de plaats van bestemming. Inmiddels is
de Beaver in het Velencer-meer aan de slag gegaan, om dit meer beter geschikt te
maken voor de recreatie (zwemmen en watersport). In hoofdzaak betekent dit: het
cutteren van uitgestrekte rietvelden!
Drie Master-boosters in Noord-Holland
Voor het opspuiten van bouwgrond in het Noord-Hollandse Landsmeer is zand nodig,
veel zand. Dit wordt met bakken aangevoerd en in het Noordhollands Kanaal gelost
door een zuiger.
Master-booster één, de Nieuwe Gouw, pompt het 1200 meter verder naar Master
booster twéé, de Mark Gouw. Deze pompt het 1100 meter verder naar Masterbooster
drie, de Gouw Zee. De stort ligt nóg een 100 meter verder.
Op de foto: de Mark Gouw midden in het polderland.
"Cub" nam de boot naar Indonesië
Heel klein hangt het hoofdponton van de Cub Bintan in de takels van een machtige
bok. In Amsterdam werd deze Beaver geladen in en op het Griekse m.s. Roula met
als bestemming Kidjang op Bintan, een van de Indonesische eilanden ten zuiden van
Singapore. Hier zal de Beaver Cub worden gebruikt bij een project tot winnen van
bauxiet.
Op zaterdag 10 juni vond, begunstigd door fraai weer, een puzzelrit voor auto's plaats,
welke georganiseerd was door de onlangs opgerichte personeelsvereniging van het
M.T.I. De route was ongeveer 65 km lang en voerde de deelnemers langs voor het
merendeel zeer landelijke wegen door de omgeving van Delft. De opgave van de rit
bestond uit drie delen, te weten een routebeschrijving, een traject dat gereden moest
worden aan de hand van een aantal gefotografeerde situaties, en tenslotte een strip-
kaart. Vooral dit laatste traject bleek verschillende deelnemers vele hoofdbrekens te
bezorgen, hoewel uiteindelijk alle équipe's toch kans zagen tijdig de finish bij motel
Hoornwijck te bereiken.
Hier waren de beproevingen echter nog niet geheel achter de rug, want in een klasse
mentsproef moesten de verschillende bestuurders nog hun kunnen tonen op het ge
bied van afstand schatten. De opgave was namelijk om, achteruitrijdend, zo dicht mo
gelijk bij een piket te stoppen waarbij deze piket echter niet geraakt mocht worden.
Dat hierbij onder de nodige hilariteit soms opmerkelijke prestaties werden verricht
behoeft natuurlijk geen betoog.
Aan de rit werd deelgenomen door ongeveer 15 personeelsleden waarvan het meren
deel vergezeld was door hun echtgenote. Zij vormden zeven équipe's.
Tijdens de rit had iedere équipe een aantal vragen moeten beantwoorden, aan de
hand waarvan een klassement kon worden opgemaakt.
De eerste prijs werd veroverd door de équipe bestaande uit de heer en mevrouw
Molenwijk, mej. Righarts, en de heer Jongepier, die op deze wijze enkele cadeau
bonnen en een bloemenhulde rijker werden.
De prijsuitreiking vond plaats tijdens een bijzonder gezellig etentje dat de deelnemers
na afloop van de rit nog enige tijd in Hoornwijck bijeenhield.
Concluderend kan gezegd worden dat door de ongeveer 25 aanwezigen teruggezien
kan worden op een bijzonder geslaagde middag, en dat het bestuur ongetwijfeld aan
leiding heeft nogmaals een dergelijke ralley te organiseren.
64
