UIT HET VERRE OOSTEN
Ergens in Thailand. Terwijl de "lijnbus" wacht om met
de pont over de rivier te worden gezet, trachten ver
koopsters pittige en zoete lekkernijen aan de man te
brengen.
Temidden van een fiets en een hoop bagage op het
dak van het busje zat
Als gevolg van door de fusie noodzakelijk geworden herindeling van bepaalde I.H.C.
werkzaamheden (die b.v. op het terrein van de Conrad-Stork lagen) en met het oog
op een persoonlijke oriëntatie op het gebied van tinwinning (hierin is de Verschure-
afdeling I.H.C. Marine Mining Division erg geïnteresseerd) werd door Ir. Donkers in
het begin van dit jaar een reis gemaakt naar het Verre Oosten. In woord en beeld hier
bij enkele van zijn reisindrukken uit Aziatische landen.
deze eenzame passagier!
"Het zal mijn tijd wel uitduren, maar heb je niet een
nootje voor me?"
Over grote afstand gescheiden door het Hindu-land India, liggen de twee delen van
de Islamitische republiek Pakistan. Deze scheiding heeft o.m. tot gevolg, dat de
regering afwisselend zetelt in Rawalpindi in West-Pakistan en in Dacca in Oost-
Pakistan. Wie van het ene deel van het land naar de andere reist, via de door India
voor het luchtverkeer over zijn grondgebied ingestelde luchtcorridor, moet zich toch
onderwerpen aan een douanecontrole. Dit houdt hoofdzakelijk verband met het ver
schil in goudprijs in beide landsdelen. De politieke moeilijkheden tussen India en
Pakistan (de kwestie Kashmir is nog steeds een grote twistappel) zijn er mede de
oorzaak van, dat er maar één vliegverbinding is tussen beiden landen: tussen
Karachi in West-Pakistan en Bombay in India. Wie van Oost-Pakistan naar India wil
vliegen moet daarom eerst van Oost naar West-Pakistan reizen.
West-Pakistan bestaat grotendeels uit woestijnen; Oost-Pakistan heeft een groot
en zeer nat deltagebied. Vanuit de hoofdplaats Dacca en de baggerbasis Navengang
worden de werkzaamheden geleid van de baggervloot, die enkele jaren geleden door
I.H.C. Holland aan Pakistan werd geleverd: de stoomgedreven, "driedubbele" cutter
zuiger Aminul-Bahrde cutterzuiger Safinatul Hassan en de 18 kleine cutterzuigers,
die wij als voorlopers van de "Beavers" kunnen beschouwen.
Van Pakistan ging de reis naar Thailand, met een tussenlanding in Rangoon, de hoofd
stad van Birma. Onder de straffe leiding van Generaal Ne Win is Birma een moeilijk
toegankelijk land voor buitenlanders. Van het oponthoud op het vliegveld van Rangoon
konden de I.H.C. mensen echter gebruik maken om enkele oude relaties te ontmoeten.
Onder hen was ingenieur U Myo Khin, de man die acht jaar geleden de supervisie
had bij de bouw van de zelfvarende baggermolen Kyant Khaing Yay bij toen nog
J. K. Smit. Hij wist zich nog heel goed verschillende mensen van de werf te her
inneren en verzocht aan iedereen de hartelijke groeten te doen. Met de molen gaat
het bijzonder goed; de meeste reservedelen liggen er nog!
Van hetzelfde vliegveld en met hetzelfde vliegtuig vertrok men uit Rangoon. Maar
ondanks dat: strenge douanecontrole bij aankomst en vertrek.
In een dorp aan de zuidkust van Thailand wordt door de
bevolking op primitieve wijze tinerts gewonnen uit het
zand, dat door de mannen uit de zee wordt opgehaald.
De exploitatie brengt genoeg op om de mensen een
bestaan te geven.
Bangkok, traditie en dynamiek
De hoofdstad van Thailand, Bangkok, is beroemd om zijn tempels, die in hun, in
westerse ogen vaak overdadige, glorie de rijkdommen van het verleden vasthouden.
Daarnaast vindt men er de moderne tijd: kantoren van verschillende organisaties
van de Verenigde Naties en een uitgebreide "vermaaksindustrie" voor Amerikaanse
militairen die met verlof uit Vietnam overkomen. De straten zijn vol met (Japanse)
bromfietsen, die opvallend weinig lawaai maken; ook niet 's avonds bij de gebrui
kelijke "pantoffelparades".
Wel heel plezierig voor de andere weggebruikers!
Er zijn in en om de stad vele tempeltochten te maken en men kan een soort openlucht
museum bezichtigen dat een beeld geeft van wat typisch Thais is. Er zijn weefdemon-
straties, er is een slangenfarm, er wordt gedemonstreerd met olifanten en men kan
er genieten van zwaarddansen, Thai's boksen (een sport die er niet om liegt) en
vissengevechten. Net als bij hanengevechten worden bij dit laatste op grote schaal
weddenschappen afgesloten wie van de vissen het gevecht op leven en dood zal
winnen.
Dansdemonstraties worden ook veel in hotels gegeven. Ze zijn meestal georganiseerd
door fabrikanten van fotomateriaal. In de zaal staat dan duidelijk vermeld: het licht
hier is 3200 graden Keivin en wanneer u die en die film gebruikt krijgt u de beste
opnamen. Een hoop show dus, maar om iets te zien van de bizonder prachtige cos-
tuums toch wel de moeite waard, vindt de heer Donkers.
59
