IN GESPREK MET EEN
GEPENSIONEERDE
(De drie generaties Boom)
Dat gesprek hadden we met de heer E. H. Boom, geboren
23-1-1885, gewezen magazijnmeester van Verschure, die op
13 juni 1950 na een dienstverband van precies 40 jaar gepensio
neerd werd.
De heer Boom in zijn kantoortje
Op een foto uit die tijd ziet U de heer Boom in zijn kantoortje de
laatste lummelbouten in zijn administratie noteren.
Hij is nu 83, wat afgeslankt; hij zegt, dat een ouwe man ervoor
moet zorgen, dat-ie niet dik wordt.
Z'n hoofd is getooid met de onafscheidelijke baskenmuts en al
vorens verder te gaan geeft hij ons "middelbaren" eerst enkele
nuttige wenken, die we graag ter harte nemen, want:
Natuurlijk willen we wél oud worden, maar, net als de heer Boom,
het niet zijn.
Hij kan ons die wenken geven, omdat hij 28 jaar lang het werk
van magazijnmeester heeft moeten combineren met de dagelijkse
assistentie van bedrijfsarts, wijlen Dr. Nuyens.
Hoe is hij eigenlijk magazijnmeester geworden?
"Och, we schreven vroeger onze aantekeningen over het werk
met de griffel op een lei. En, aangezien ik dat duidelijk deed,
moest ik ook maar de magazijnvoorraden bijhouden. Daarbij werd
me dan ook nog de functie van portier en bode toebedeeld. Later
kwam daar nog bij het verzorgen van de lunches voor de directie
en bezoekers." Na gedane arbeid werd het gehele gezin Boom
's avonds meermalen aan het werk gezet om magazijnbonnen te
ordenen.
De heer Evert Boom Jr., zijn 58 jarige zoon medewerker in de
gereedschapmakerij moet het volmondig en lachend beamen.
Als bode is het de heer Boom Sr. overkomen, dat hij een cheque
van 5000,die hij naar de bank moest brengen ter bijschrij
ving op de rekening, een week lang helemaal vergeten, diep weg
geborgen in de binnenzak van zijn colbertje heeft laten zitten.
Pas toen de boekhouding reclameerde waar de bevestiging van de
bank toch bleef, herinnerde magazijnmeester verbandmeester
portierbutler en tot slot bode Boom zich zijn binnenzak.
"Oef!, dat was een lelijk nummer. Als een haas naar huis om de
fout goed te maken. Ja, vanzelf werd ik op het matje geroepen en
heb schuldbewust spijt betuigd. Natuurlijk werd ik daarna het
mikpunt en is er nog veel om gelachen."
Een leuke herinnering vormt nog altijd het geschenk twee fraaie
leunstoelen die de heer Ton Verschure aan de schoonouders
van de heer Boom, het echtpaar Remeeus, aanbood bij hun gouden
huwelijksfeest in 1926. Dit heuglijke feit werd "op de plaat" vast
gelegd.
1926 -de gouden bruiloft
Rechts achter oma's stoel staat kleinzoon Evert Boom.
Laatstgenoemde is zijn carrière bij Verschure in de garage begon
nen. Hij was het loopje naar Verschure wel gewend, want 's mor
gens tegen negenen bracht hij vader, omdat er nog geen cantine
was, zijn potje koffie.
De oudere garde zal ongetwijfeld bekende gezichten op de foto
aantreffen.
Wij zijn benieuwd, of er reacties komen?
Of de heer Boom zich verveelt? Daar heeft hij nooit bij stil
gestaan. Hij komt nog steeds tijd te kort! Veel van zijn tijd gaat
in de huishouding zitten. Moeder is ook al 82! "We wonen op
een tweede etage met drie flinke kamers." Als er tijd over is,
besteedt de heer Boom die aan literatuur of schrijven. Ook wan
delt hij graag, bij voorkeur langs de Amstel en als er animo is, legt
hij een kaartje mee.
Al draagt hij een bril voor "vergezichten", de krant kan hij nog
best zonder lezen. Samen met z'n vrouw gaat hij nog graag eens
naar de bioscoop en ook de televisie laat hij beslist niet links
liggen. Het nieuws en documentaires interesseren hem het meest.
Over het leven kan hij diepzinnig filosoferen.
Hij kijkt en denkt wel vooruit, maar niet zo heel ver meer.
"Pluk de dag" is trouwens altijd zijn lijfspreuk geweest.
Tegen de winter brengt hij zijn kolen, in papieren zakken verpakt,
zakje voor zakje vierhoog naar zolder. En zakje voor zakje gaat
hij ze tijdens het stookseizoen halen. Dat doet hij om fit te blijven.
Hij vindt het fijn en prijst zich gelukkig, dat hij dat allemaal zo
nog doen kan.
De derde generatie van de thans in leven zijnde "Bomen" heeft
Verschure niet gehaald. Die behaalde het diploma onderwijzer met
hoofdacte en is nu in militaire dienst. Zijn verloofde is ook onder
wijzeres. Ga met vader en zoon geen gesprek aan over honkbal,
want dan ben je de eerste uren nog niet weg.
Kleinzoon Boom voor de klas
Opa Boom maakt glimlachend een toespeling op generatie No. 4,
als wij met een hartelijke handdruk afscheid nemen.
