JONGEREN DEMONSTREERDEN VAKMANSCHAP
„Vakopleiding loont", deze spreuk behoor
de tot het werkstuk van de wedstrijdop
dracht van de jonge stucadoors op de Na
tionale Beroepenmanifestatie. In één van
de Utrechtse Jaarbeurshallen waren voor
de zevende maal gedurende een paar da
gen honderden jonge vaklieden bijeen. In
wedstrijdverband moesten ze binnen een
bepaalde tijd een moeilijk werkstuk maken.
Om persoonlijk vakmanschap te demonstre
ren en zo propaganda te maken voor de
beroepsopleiding.
Met groot enthousiasme werd er gewerkt
en gezwoegd in de niet minder dan 50
wedstrijdberoepen. Timmeren, metselen,
tegelzetten, straatmaken, plaatwerken, las
sen, zetten en drukken, schilderen, meubel
maken, sanitair monteren, maatkleermaken,
banketbakken, goudsmeden, technisch te
kenen, bankwerken, glasblazen, elektro
technisch installeren, noem maar op.
Onder de vaklui waren ook twee van „onze
jongens". Klaas Groenendijk (Smit Kinder
dijk) en Arie van Rij (Gusto), die resp. mee
deden in de vakken „scheepsbouw" en
„modelmaken".
Klaas Groenendijk (SK)
Pechvogel met pit!
Het maken van een goed werkstuk is be
langrijk, maar minstens even belangrijk is
de mentaliteit van de maker. Daarom zou je
Klaas Groenendijk een „pechvogel met
pit" kunnen noemen. Ongeveer halverwege
de wedstrijd trof hem een ontsteking, die
bezoeken aan dokter en ziekenhuis nood
zakelijk maakten. Eigenlijk had hij niet eens
meer verder mogen werken, maar voor deze
gelegenheid zag de dokter maar wat door
de vingers! En dus kon Klaas Groenendijk
toch zijn plaats tussen zijn drie collega's
weer innemen. Nu moet er, wil je het wed
strijdwerkstuk af krijgen, flink worden aan
gepakt. Klaas liep echter een achterstand
op, die niet meer was weg te werken.
Maar, hij liet zich hierdoor niet uit het veld
slaan. Hij liet zich niet opjagen en ging
gewoon verder waar hij gebleven was. Na
tuurlijk kreeg hij het werkstuk niet af, wat
hem dus helemaal niet in de prijzen deed
vallen. Maar van de juryleden kreeg Klaas
Groenendijk wel héél veel waardering voor
de „spirit" die hij toonde! En dat tekent je
ook als vakman!
In de stand van de modelmakers werd een
„stoel" gemaakt. Niet zo moeilijk, vond
Arie van Rij. Moeilijker vond hij de om
standigheden, waaronder gewerkt moet
worden.
Veel lawaai, geroezemoes, langslopende,
kijkende en pratende, vooral jonge bezoe
kers. Maar ook Arie begrijpt dat dit op-de-
handen-kijken juist de bedoeling is van de
beroepenmanifestatie. Het spel is daarbij
belangrijker dan de knikkers.
Het moderne beroepsonderwijs biedt vele
en goede toekomstmogelijkheden.
En wie kan dat beter propageren bij de
jeugd dan de jonge vaklui zelf?
Daarom is de bruisende activiteit van zo'n
beroepenmanifestatie, deze hartverwarmen
de show van vakkennis, zo belangrijk.
Arie van Rij (Gusto)
