vendien, als je ze zou wippen, dan moet je toch ook maar afwach
ten hoe de volgende het doet, Nee, laten we met beide benen op
de grond blijven.
H. Hoogenboom
J. de Winter, chef administratie en personeelszaken
Vindt U het ook niet machtig interessant om te leven in een tijd
als deze, met zijn geweldige technische successen onverstel
baar te bedenken, als je 'savonds naar de maan kijkt, dat daar
mensen zijn geweest, met zijn vernieuwingen op maatschappe
lijk en kerkelijk gebied. Steeds duidelijker ook treedt naar voren,
dat de mens, het individu, het belang van het individu en ,,het be
trokken zijn bij" van het individu steeds meer centraal wordt ge
steld. Een ontwikkeling op het werk, maar ook thuis, nationaal en
internationaal. Een goede ontwikkeling, volgens mij, want daar
door kan de mens bewuster gaan ieven en ook meer begrip op
brengen voor de ander. Dus meer begrip voor elkaar. Dit is m.i.
een duidelijke ontwikkeling in 1969, die, naar ik hoop, zich zal
voortzetten in 1970.
vakantiegeld. Geen geintje, ik meen dat! Omgezet in bier en
„hup": op, niks meer. Zeker één nacht heb ik opgezeten in 1969,
om de eerste stappen op de maan te zien. Grandioos. Verder
schiet mijn studie goed op (praktijkleraar L.T.S.). Ja, voor net
zo'n 1970 teken ik.
B. van Nobelen
W. Wildöer - afdeling Methodeverbetering
Is de mens wel zo kundig? Als je aan 1969, hèt jaar van de tech
nische prestatie, denkt, zeg je: ja. Maar als je denkt aan de diverse
oorlogen, aan het steeds groter wordende verschil tussen arme
en rijke landen, aan de slechtere communicatie tussen de mensen
onderling bij betere communicatiemiddelen, dan ben je geneigd
„nee" te zeggen. 1969 is ook het jaar geworden van hoogconjunc
tuur met vele fusies. Gezien de diverse ontslagen en afvloeiings
regelingen die hiermede gepaard gingen, voel je je er niet altijd
happy bij. Voorts is 1969 een jaar geweest van demonstraties en
stakingen. Deze methoden, mits wettig en correct uitgevoerd,
lijken mij in vele gevallen de meest efficiënte manier om tot de
steeds harder wordende menselijke geest door te dringen.
J. de Winter
J. van Egmond - kotteraar
Wat ik van 1969 vind? Een ellendig jaar, als ik aan Vietnam, Biafra
het Midden-Oosten denk. Niets ter wereld rechtvaardigt het voort
duren van die oorlogen, 't Is waar, het gezamenlijk overleg tussen
werkgevers en werknemers ter verkrijging van meer medezeggen
schap heeft voortgang geboekt in 1969 en er waren nog andere
goede en kwade zaken in dat jaar, maar het allerbelangrijkste voor
mij is, dat 1970 in godsnaam meer dan in 1969 in het teken van
de vrede zal staan.
J. van Egmond
W. Wildöer
Van Noordwijkerhout naar Amsterdam voor enkele reacties van
Verschure collega's:
Mej. H. M. C. Dankelman, de maatschappelijk werkster, heeft
1969 ondervonden als een „onzeker jaar". Dat onzekere stak in
de maatschappij zelf, waarin enorme stroomversnellingen voorko
men en allerlei levensnormen omver geworpen worden. Een wat
lichtere toets in haar beschouwing waren de woorden: „Als per
soonlijke onzekerheid telde het feit mee, dat tot twee keer toe
mijn auto in de kreukels raakte! Als je dan 9 jaar schadevrij ge
reden hebt, word je onzeker, want je denkt aan het spreekwoord:
Drie maal is scheepsrecht
Ondanks deze persoonlijke pech vindt mej. Dankelman het toch
geen slecht jaar.
Mej. H. M. C. Dankelman
B. van Nobelen - constructiebankwerker
Als U mij in 't gezicht kon zien, zou U me zien lachen. Lachen om
de vakbonden in 1969. Stel je voor om maar iets te
noemen iemand die 30 jaar lid is van de bond, krijgt
bij moeilijkheden hetzelfde als een ongeorganiseerde, die
net aan komt waaien. Dat is toch een lachertje. Gelachen heb ik
ook in de te korte vakantie, ondanks het te geringe
17K
