KASPISCHE ZEE
Foto 1. De door ons jackman dhr. Wittmaekers opgeleide Sovjet specialist, R. Rzajev,
achter het centraal bedieningspaneel van de vijzelinrichting, tijdens het heffen van
de palen. Foto 2. De „Chazar" op locatie „Zjilay". Foto 3. Veilig vertrokken. Zowel
de blockconductor als de „Chazar" hebben de operatie onbeschadigd overleefd. Foto 4.
De als verhaalboei goede diensten verleend hebbende sleepboot moet zijn tros los
gooien, want hij moet nu écht sleepwerk doen. Foto 5. de tandkuilen geheel
blokkeerdenFoto 6. 200 tot 250 ton zand en kleiFoto 7.
slechts plm 1 m paal reserve
toen ruim 6,5 m metende diepgang van het ponton. Hét bewijs,
dat de grond de strijd om de palen aan het verliezen was.
Om 09.15 uur hadden wij de strijd helemaal gewonnen en waren
de palen geheel vrij. Ze moesten nu nog zo'n kleine 40 meter
worden opgetrokken.
Het werd echter maar 35 meter, want de plm. 200 tot 250 ton
zand en klei, die op de paalvoet-tanks was blijven liggen, blok
keerden de laatste drie tandkuilen, zodat de grendels hier onmo
gelijk konden worden ingebracht. Het heeft ruim 5 uur geduurd
voordat de met man en macht werkende en spuitende bemanning
7
de palen van deze extra lading had ontdaan. Inmiddels
hadden de verhaallieren en de twee aan de voorzijde gekoppelde
sleepboten het ponton vrij van de blockconductor getrokken.
Om 12.00 uur waren de boeien los en kon de sleep naar de nieuwe
locatie beginnen.
De afstand, die de sleep had af te leggen bedroeg ongeveer
18 km en om 17.35 uur arriveerden wij op de nieuwe locatie.
Er ontstonden enige moeilijkheden omtrent de juiste positie van
de Chazar en daarom konden wij eerst om 20.50 uur aanvangen
met het plaatsen van de palen op de 29 m onder water liggende
bodem.
Om 23.30 uur stond het ponton, stevig voorgedrukt en veilig voor
de ook op deze locatie beruchte en geduchte stormen op slechts
3,5 m boven water.
Ook nu moest de werkhoogte weer 12 meter worden, maar men was
het nog steeds niet eens over de juistheid van deze positie. Deze
zou de volgende morgen opnieuw worden bekeken, berekend en
besproken en indien juist bevonden, zou toestemming verleend
worden om het ponton op werkhoogte te brengen (12,5 m) en met
de boorwerkzaamheden te beginnen.
De rest is snel verteld: na enige dagen observatie bleek het
ponton inderdaad stevig en veilig te staan en na een rijkelijk met
wodka en cognac besproeid banket, ons door de buitengewone
tevreden Sovjets aangeboden, vlogen wij op woensdag 9 juli
weer naar huis."