O
AQUARIUM IN
C
LEERS
OL
Leerlingen van de leerschool Plaat- en Constructiewerken bij
Verschure hebben uit oud materiaal hun eigen tropisch aquarium
(1,50x50x40) gebouwd.
Van leermeester Verbruggen ontvingen wij enkele opstellen, die
de jongelui over ,,hun aquarium hebben gemaakt.
Eddie van der Kelen roept in zijn opstel enthousiast uit:
,,Ja, heus, U leest het goed: de leerschool plaatconstructie
is een aquarium rijk."
Zijn opstel gaat verder met:
,,Het plan was reeds een jaar geleden opgekomen, maar
dreigde door ziekte van de heer Verbruggen „de potte-
bak" in te gaan.
Nu is het dan toch eindelijk zo ver en hebben we ons
aquarium."
Natuurlijk hebben we in het begin wel het nodige te
horen gekregen, zo van: „Zullen de visjes geen lasogen
krijgen?" en: „Ze zullen wel schrikken van het vlakken".
„Maar dat wordt nu toch al anders.".
„Voor de kosten hebben wij een goede oplossing gevonden.
Per week gaat er van ons allemaal wat in de aquarium-pot.
Als we niet wat met Omehadden kunnen ritselen,
waarvoor we hem nog altijd erkentelijk zijn, was alles veel
duurder uitgekomen."
„Nou, beste Zeskant-lezers", zegt Eddie, „U komt bij ge
legenheid maar eens bij ons kijken."
Een ander opstel is van Jan Pot, die als hoofd er boven zet:
„Eindelijk is het zover MM"
En na deze verzuchting gaat Jan verder met te vertellen over alle
voorzieningen, die getroffen moesten worden. Er moest een elek
trische straalkachel komen om de omgeving en de ruiten aan de
buitenkant warm te houden. Een tijdklok was nodig, opdat de
leerlingen zich in het weekeinde en gedurende de vakanties geen
zorgen zouden behoeven te maken over het licht.
Jan waarschuwt ook, dat het oppassen geblazen is bij het werken.
„Je moet met je materiaal niet te dicht in de buurt van het aquarium
komen en er ook voor zorgen, dat je met je slijpschijf niet in de
richting van het aquarium staat te slijpen."
Jaap Siemons maakt in zijn opstel melding van „Een vooruitgang
bij Verschure."
Hij vergelijkt het aquarium met de Indische oceaan, zo mooi is
het door een van z'n makkers ingericht met plantjes en tropische
vissen.
Evert Corbeek zegt in zijn opstel o.a., dat hij het idee reusachtig
geslaagd vindt. „Op het ogenblik zitten er nog kleine visjes in,
maar als die groter worden, wordt het helemaal geweldig mooi,"
concludeert Evert.
En als laatste verzucht Hannie Blok: „Lang gewacht maar toch ge
kregen".
Leermeester Verbruggen heeft ons ingewijd in de geheimen van
zijn keuken. Eigen initiatieven van de jeugd als deze vindt hij
„meesterlijk".
Samen leren denken, samen kunnen werken en beheren, een
brede belangstelling buiten het vak, dat zijn enkele ingrediënten,
waarvan hij zich bedient. Kortom, hij mikt bij alles wat gedaan
moet worden op een goed samenspel.
Enin dit geval zwemmen de visjes er wel bij
