PLEZIERRIJDEN MET STOOMWALSEN „Hij zou eigenlijk „onder glas" moeten, want je kunt 'm nergens meer kopen", zegt onze redacteur R. Gebhard, en hij wijst naar een leuk rood/geel geverfd stoommachientje in Dinky Toy formaat voor hem op tafel. Onze medewerker, die altijd over anderen schrijft is nu zelf het onderwerp van een artikel. Vanwege zijn stoom-hobby Als mede-oprichter en secretaris van de nu één jaar bestaande „Stoomwalsenclub Nederland", Vereniging tot behoud van stoomwalsen, locomobielen en stoomtractoren, had de redactie een gesprek met hem. Onze eerste vraag: Waarom deze club „Daarvoor moeten wij een paar jaar terug. Om te beginnen dit: in Engeland, waar men voor dit zaken direct „in" is, bestaat sedert 1952 de National Traction Engine Club. Hierin zijn verschil lende regionale organisaties verenigd, die tot doel hebben het behoud van „traction engines". Dat zijn stoomwalsen, ploeg- machines, locomobielen, kermistractoren, weglocomotieven, stoomvrachtauto's. Met deze machines worden elke zomer rally's georganiseerd, die tienduizenden bezoekers trekken. Een door mij geschreven artikel over deze Britse stoomclub in een weekblad in 1966 bracht mij in contact met de Huizense architect G. van der Pol. Hij was al een tijdje bezig met het inventariseren van in ons land nog aanwezige stoomwalsen." „Worden die dan niet meer gebruikt"? is onze vraag. „Nee", zegt de heer Gebhard, „het veranderen van de manier van wegenaanleg vroeger moest vóór het asfalteren een on derlaag van keien worden ingewalst was één van de oorzaken dat de stoomwals een machine van de verleden tijd werd. Op verschillende plaatsen stonden walsen weg te roesten. Wilden wij nog wat van de schrootdood kunnen redden, dan moest dat snel gebeuren Het lukte de beide heren om anderen, o.a. in de sector van de wegenbouw, voor hun plannen warm te maken. Op te stoken, zou je misschien in dit verband beter kunnen zeggen I Er viel heel wat te organiseren, maar in april 1969 was het dan zover, dat de club van stoomwalsenvrienden kon worden opgericht. „Een paar maanden later waren wij al Koninklijk goedgekeurd en eind verleden jaar gaf het Prins Bernhard Fonds ons een start subsidie", vertelt de heer Gebhard. „Dit geld wordt gebruikt voor de aankoop, of zo u wilt het redden, van specifieke onderde len en specifieke gereedschappen." „Het is zeker wel een kostbare zaak?" „Ja, het opknappen van een wals, die lang niet gebruikt is, kost wel een paar centen". Niet alleen het behouden van de stoommachines is het doel van de club, maar ook het in werking laten zien. En dus was er in Hoorn verleden jaar een stoomfeest, waaraan door 5 walsen werd deelgenomen. Behalve een parade door de stad deden de 70

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1970 | | pagina 10