en gis het weer slecht is! veel mannen in één stuurhut. Er
worden grapjes gemaakt over die „Grote Hollander die maar
nauwelijks rechtop kan staan in het houten stuurhuis. En dat be
treft dan Uw verslaggever. Intussen is het opgehouden met zach
tjes regenen. Het plenst en het stort. Omdat het water er rustiger
is, gaan wij bij Augusta aan land. Dan rijden wij door de heuvels
terug naar Syracuse. Op veel plaatsen staat het water enige
centimeters hoog op de weg. Steile wegen zijn watervallen. Eer
gisteren nog kurkdroge beddingen zijn plots snelstromende brui
ne rivieren geworden. Zelfs onze Italiaanse passagier moet toe
geven, zelden zo iets te hebben meegemaakt. Aan de kant van
de weg staan op veel plaatsen verlaten auto's. Het overdadige
vocht heeft toegeslagen in het elektrische systeem.
Later, in het hotel zien wij op de televisie de man-met-de-weer
kaart, die vriendelijk vertelt over een lagedruk gordel, die met
name op Sicilië erg veel regen heeft gebracht. Wij hebben het
gemerkt!
Vrijdag
De natuur is gekalmeerd. Toch blijkt er nog teveel deining te
zijn voor de voorstelling met de Teredo. Het boorplatform is
klaar met het maken van een nieuw gaatjespatroon in de bodem.
Dus zou er gesprongen kunnen worden. Daarvoor moet het
booreiland zakken en tijdelijk verhaald worden. Maar, drijvend is
zo'n hefponton veel gevoeliger voor de invloed van wind en
stroom, dan wanneer het stevig op z'n poten staat. Dus wordt
de „operatie" een dag uitgesteld. Wij nemen onze intrek op
nieuw op de gastvrije Aretusa. De Omnibarges maken een trip
naar buiten om zich, eindelijk, van hun lading te ontdoen.
Wij brengen 's middags een bezoek aan de Augusta. Ook deze
emmermolen is door Verschure gebouwd. Het is er een uit de
serie standaard emmermolens, die wij op de markt brengen. Bij
het ontwerpen van de serie is uitgegaan van een eenvoudig
„werkpaard".
De Augusta is een IHC Stanbuck 650, maar met 500 liter emmers,
omdat de molen gebroken rots moet opscheppen. In z'n body is
in totaal bijna 600 pk geïnstalleerd. Een eenvoudige bedienings
hut op de ladderbok geeft goed uitzicht rondom. Met afgestoken
ladder kan de molen tot op 22 meter baggeren. En dat doet de
Augusta dan ook in de baai. De molen werkt veel samen met de
Teredo. Wat met behulp van dit rotsbooreiland is gesprongen
moet de Augusta opruimen. In afwachting van zo'n nieuwe klus
baggert de molen bij een der oliejetties. Er wordt een dikke grijze
klei opgehaald. Emmers met koppen; emmers vol trillende en lil
lende grijze massa's, die een wat "eigenaardig" luchtje verspreiden!
Men laat de molen zonder pardon door de zware grond ploegen.
De eenvoudige, kleine molen Augusta laat met zich sollen. Hij kan
er tegen!
Zaterdag
Voor de meesten hier is het een gewone werkdag. Wij behoren
tot die groep en dus zijn wij vroeg present bij de baai. Het is
zó helder, dat je in de verte de besneewde top van de Etna kunt
zien.
Vandaag is ons doel een bezoek aan de Teredo. Dit hefeiland op
vier poten werd naar ons ontwerp en met door Gusto geleverde,
belangrijke onderdelen, in Italië gebouwd. Het eiland bestaat uit
twee pontons, die met elkaar verbonden zijn door drie brugdelen.
Aan dek staan drie boorinstallaties, die op rails zowel in
lengterichting als in dwarsrichting verreden kunnen worden. Met
deze boorinstallatie maakt men in een stuk bodem van 8 x 46
meter een aantal gaten. Hoevéél gaten hangt af van de dikte en
hardheid van de te springen laag. Een en ander gebeurt zó: met
een holle boor dringt men door de bovenlaag heen tot op de rots.
Dóór die buis gaat dan de eigenlijke boor voor het maken van
het gat in de rots. Als het gat klaar is, wordt het net als bij de
tandarts schoongespoeld. Pneumatisch en met overdruk brengt
men in het gat de explosieven aan en de ontstekingscapsule. Ver
volgens haalt men ook de holle boorpijp op en brengt men de
ontstekingskabel boven water. Zijn alle gaten gereed, dan ver
bindt men de ontstekingskabels met elkaar. Nu kan het eiland
zakken en op veilige afstand worden gebracht voor de „grote
klap".
Zo ver was men toen wij aan boord klommen van het hefeiland.
Er wordt gezwaaid met een rode vlag. Direct daarop een doffe
dreun, die de Teredo even doet schudden. Wie sensationele din
gen verwacht, komt bedrogen uit. Het water rimpelt wat en niet
lang daarna verschijnen er wat gele gaswolkjes. NO2 gas, dat bij
de explosie is vrijgekomen.
Meteen na het springen begint men de Teredo met behulp van de
vier ankerlieren weer op het werkterrein terug te brengen. De
51
