GEPENSIONEERDEN VAN IHC
SMIT OP STAP
MET DE VERSCHURE-GEPENSIONEERDEN OP STAP
Vader en zoon
Wandelen in het bos.
Kijken naar de dolfijnen.
Niet minder dan zeven bussen waren er
voor nodig om de gepensioneerden van
IHC Smit te vervoeren tijdens het jaar
lijkse uitstapje. Een van hen, de heer E.
van Walsum stuurde ons een uitgebreid
verslag van de tocht. Jammer genoeg is
het te lang om op te nemen.
De 340 deelnemers en deelneemsters
wandelden in de Zeisterbossen en zagen
de dolfijnen in aktie in het beroemde
Dolfinarium in Harderwijk. Het hotel waar
het diner zou worden gebruikt bleek niet
op zo'n toevloed van etensgasten te
hebben gerekend. Een gedeelte moest
z'n maaltijd ergens anders gebruiken,
maar dat kon gelukkig vlot geregeld
worden. Natuurlijk werden er aan het
diner weer vele woorden gesproken.
Woorden van nagedachtenis voor hen die
heengingen, woorden van dank voor al
len, die bij de voorbereiding en uitvoe
ring van dit „uitje" betrokken waren.
Twee van de deelnemers werden even in
het bijzonder in het zonnetje gezet:
„Alhoewel geen uniek geval, mag ik toch
niet onvermeld laten een geval wat wel
licht nog nooit bij een der vennoten der
IHC Holland is voorgekomen, namelijk
dat vader en zoon, beiden gepensioneer
den van IHC Smit NV reeds voor de twee
de maal aanwezig waren. Wij hopen dat,
alhoewel de vader een dure cliënt is van
„Vadertje Staat" (hij is reeds gedurende
23 jaar gepensioneerd en 88 jaar oud) hij
tezamen met zijn zoon zijn zilveren jubi
leum als gepensioneerde van IHC Smit
NV zal mogen beleven. Een luid applaus
onderstreepte deze woorden."
Aldus de heer van Walsum, die zijn reis
verslag besluit met een hartelijk dank
aan de directie voor dit opnieuw plezie
rige dagje-uit van de gepensioneerden.
Van onze oud-Verschure redacteur, zelf sedert enige jaren ge
pensioneerd de heer R. Lafèbre ontvingen wij onderstaand
verslag.
„Zes touringcars met Verschure-gepensioneerden en hun echt
genoten, in totaal ca. 240 personen, namen op donderdag 10
juli jl. deel aan het jaarlijks uitstapje, dat weer een reuzen
feest voor de deelnemers geworden is.
Het was prachtig weer en na een mooie tocht, gedeeltelijk langs
de oude buitenplaatsen aan de Vecht en verder door Zeist en
Doorn stopten we in Leersum voor de koffie.
Hier vonden al direct de nodige hartelijke begroetingen plaats,
omdat velen elkaar in een jaar niet ontmoet hadden.
Vervolgens ging de tocht in de richting van Arnhem door prach
tige bossen en langs Burgers Dierenpark naar „De Posbank",
waar een voortreffelijke koffietafel bijzonder in de smaak viel.
Het was de bedoeling de deelnemers hier de gelegenheid te
geven voor een vrije wandeling, maar aangezien het weer
slechter was geworden, stapten we wat vroeger in de touring
cars dan het voornemen was en maakten vervolgens een uitge
breide en zeer mooie tocht over de Veluwe.
Daarbij deed zich op een smalle bosweg tussen Vaassen en
Gortel een incident voor toen van tegenovergestelde richting
een brede gevechtswagen naderde en passeren absoluut on
mogelijk was.
Na een kort oponthoud en in overleg met de Rijkspolitie moest
de gevechtswagen achteruit een plaatsje in het bos zoeken en
ging de karavaan gepensioneerden in de beste stemming en
nu weer begunstigd door fraai weer in de richting Amersfoort.
Bij het restaurant van het Amerfoortse dierenpark stopten we.
Daar werd ons gezelschap verwelkomd door de heren Bax en
Fluit met hun echtgenoten.
Voor de aanvang van het voortreffelijke diner werd het Ver-
schure-gezelschap van gepensioneerden hartelijk toegesproken
door de heer Bax.
Tegen het eind van het diner ontlaadde de geestdrift zich door
het op luidruchtige wijze ten beste brengen van de bekende
krijgsliederen, die luister bijzetten aan de verrichtingen van een
bepaalde voetbalclub in Amsterdam, die vast en zeker de we
reldcup gaat winnen.
Aan het slot van het diner was het voorzitter De Munnik van de
gepensioneerdencommissie, die namens allen een woord van
hartelijke dank richtte tot de directie, Mej. Dankelman, de ver
dere organisatoren en de chauffeurs niet te vergeten, voor deze
bijzonder geslaagde dag.
En tot slot werden de Verschure-reizigers door de attente chauf
feurs zo dicht mogelijk bij hun respectievelijke plaatsen van be
stemming afgeleverd."
Dit is dan het relaas van de heer R. Lafèbre, die wij onlangs
nog in blakende welstand bij een Verschure-jubileum ontmoet
ten. Het gaat hem uitstekend. Hij laat alle bekenden hartelijk
groeten.
126
