De doopplechtigheid werd als gebruikelijk met een fles cham
pagne verricht door mevrouw Smale Adams, de echtgenote van
de directeur CRM in Maleisië.
Toen volgde het werkelijke hoogtepunt. De boze geesten moes
ten verjaagd worden. Dat gebeurde naar oeroude Chinese ge
woonte met behulp van een lange streng „firecrackers". Dat wa
ren vele honderden rotjes die bij elkaar gebonden achter elkaar
tot explosie werden gebracht.
Eerst de kleine klapjes en tegen het einde ware donderslagen.
Mevrouw Donkers, die haar man - Ir. Donkers, directeur van
MTE - vergezelde, viel de eer te beurt de lont te mogen aan
steken. De Chinezen verklaarden na afloop dat zij het voortref
felijk had gedaan en dat alle boze geesten op een holletje het
bos waren ingerend.
Daarna begaven de vele honderden gasten zich aan boord van
het ponton om te aanschouwen wat nog nooit voorgekomen was:
een geheel gelaste constructie! Alle tot nu toe in de tin-industrie
werkende molens zijn namelijk geklonken. Het was verbazingwek
kend te zien hoe goed de ploeg lassers van de Chinese aan
nemer Tung-Yi alles had afgewerkt. Zij stonden dan ook vol trots
te kijken bij hun welhaast in slagorde opgestelde lasapparatuur.
Aan dek was een soort gat opengelaten met een hekje er om
heen, zodat de bezoekers konden zien dat het binnenwerk er
even perfekt uitzag als de buitenkant. Daar hadden twee oud-
Verschure employees het hunne aan bijgedragen: de heer Feitz
als toezichthouder en de heer Rombouts als lasexpert. Toen
alles bewonderd en goedgekeurd was en iedereen de lof had
gekregen die hij verdiende, werd het feest voortgezet met een
soort reusachtige barbecue. Geiten en lammetjes werden ge
roosterd en een paar honderd genodigden met alle medewer
kers - die bovendien hun vrouwen en kinderen hadden mogen
meebrengen - zetten een daverend feest voort. Waarschijnlijk
weet niemand wanneer het precies afgelopen was."
Zo wordt in Maleisië gewerkt aan een IHC-produkt, dat straks
waarlijk die naam zal mogen dragen. Maar niet alleen daar
wordt onder IHC-vlag gewerkt. Dat gebeurt op het ogenblik óók
in Bombay, Singapore, Nieuw Zeeland, Australië, Taiwan, Bra
zilië, Japan, Thailand en Algerije. Bovendien wordt er in Europa
nog voor ons gebouwd in Frankrijk, Italië en Polen. Daar zijn
verschillende redenen voor. Als er ver weg gebouwd wordt is
het logisch: dan worden enorme transport- en verzekeringskos
ten bespaard.
In Europa heeft het meestal te maken met de financieringsmoge
lijkheden. Het is duidelijk dat IHC Holland zich steeds verder
ontwikkelt, over de hele wereld.
Foto 1 De gele hijsmasten, die boven het oerwoud
uitsteken.
Foto 2 Mevrouw Smulders knipt het lint door.
Foto 3 Terwijl onze sales-director in het Verre Oos
ten, de heer L. H. van der Veen, goedkeurend toe
kijkt krijgt mevrouw Smulders van de dochter van de
heer Tung-Yi een boeket aangeboden.
Foto 4 Mevrouw Smale Adams wordt beloond voor
haar goede diensten, kennelijk met goedkeuring van
de heer Donkers!
Foto 5 Mevrouw Donkers steekt de lont aan van de
fire-crackers. Dat betekende wel een kwartier lawaai.
Foto 6 7 De bezoekers gaan het ponton bewonde
ren.
Foto 8 en constateren dat het van binnen net
zo fraai is als van buiten.
Foto 9 De heer Smulders complimenteert de heer
Tung-Yi.
De heer Fruin (midden), eerste secretaris van de Ne
derlandse Ambasade in Kuala Lumpur, vindt het ken
nelijk een plezierige zaak.
Foto 10 En daarna wordt het allemaal wat minder
formeel.
HiLitSlt SON.
