„De rivier is sinds mensenheugenis nog niet zo droog geweest.
Erg jammer, want in vergelijking met de afstand die reeds is af
gelegd hoeven wij nog maar een heel klein eindje. Er naar toe
baggeren zou IV2 miljoen m3 grondverzet betekenen. Dat doen
we ook maar niet. Overigens gaat alles best. Op de zuiger geen
mankementen en bij mijzelf ook niet". Zo schrijft de heer Boer,
bij wie ondanks de tegenslagen het optimisme nimmer verdwijnt!
Montage op zee
In het meinummer van ons Zeskant schreven wij, hoe het m.s.
Uhenfels - speciaal bestemd voor het zelf doen van zware klus
sen - de Giant aan boord nam in de Rotterdamse haven. Na een
voorspoedige reis om de Kaap arriveerde de Uhenfels op 19 mei
bij de monding van de Perak rivier aan Malakka's westkust. Om
dat de zee in die tijd van het jaar nogal onrustig is, werd beslo
ten het „uitladen" van de zuiger in kalmer water te doen. Dat
was dan bij het eiland Pangkor, waar de Uhenfels voor drie da
gen voor anker ging. Met eigen laadgerei werd het hoofdponton
360 ton in één hijs! - overboord gezet. Een unieke operatie,
die dan ook ruime aandacht kreeg in de kranten van Malakka.
Van de zijde van de klant, Austral Amalgamated Tin, was er
„hoge" belangstelling. Van IHC was - behalve de heer Boer -
ook de heer Feitz aanwezig. Zoals U wellicht weet verruilde de
heer Feitz zijn Amsterdamse stoel voor een zit in de tropen om
een oogje in het zeil te houden bij het vele dat MTE en IHC daar
doen. Bij de montage-te-water van de Giant werd zeer veel hulp
ondervonden van de bemanning van de Uhenfels. De heer Boer
stak hierover uitgebreid de loftrompet! In de middag van de 22e
mei lag de gemonteerde zuiger netjes voor anker en kon de
Uhenfels haar reis vervolgen.
Sleepreis met hindernissen
Het eerste gedeelte van de sleepreis ging vlak langs de kust en
vervolgens de Perak rivier op naar Teluk Anson. Een afstand van
enige tientallen kilometers. Het vele hout dat in de Perak rivier
drijft en de waterplanten maken een snel opschieten niet een
voudig. En er waren zandbanken, die „genomen" moesten wor
den. Het varen 's nachts was een belevenis op zichzelf. De sleep
zocht zich een weg door een pikdonkere nacht zonder maan.
Van Teluk Anson ging de tocht verder noordwaarts naar de
plaats van bestemming Pasir Pangjang Ulu. Op dit traject be
gonnen de moeilijkheden pas goed, omdat er zo weinig water
stond in de Kinta rivier.
Slechts stapvoets kon men de rivier op! Met een veldbed heeft
de heer Boer de bedieningscabine zo goed en zo kwaad inge
richt als een éénpersoonsflatje. Hij moet er enkele weken wonen.
De „civiele dienst" aan boord bestaat uit een aantal Chinezen.
,,'s Nachts hengelt de wacht en overdag eten wij naar modder
smakende pietermannen", zo schrijft de heer Boer, die overigens
over de capaciteiten van zijn Chinese kok best tevreden is. Wa
ter wordt er elke dag gebracht. Ook water om je te wassen, want
het baden in de rivier is niet aanlokkelijk. Er drijven te veel ka
davers in Tegen het vallen van de avond is het insmeren
van het lijf tegen muskieten geen overbodige luxe. Voor wat af
wisseling zorgen apen, die uit het oerwoud een kijkje komen ne
men en hun fratsen vertonen. „Ze hebben nog nooit een Giant
gezien", merkt de heer Boer terecht op in een van zijn brieven.
Niet alleen een laag waterpeil, ook andere obstakels beletten een
snelle voortgang. Bomen, die net de verkeerde kant zijn opge
vallen, versperren het vaarwater en moeten worden opgeruimd.
Zo ploetert men verder. Nog maar een paar kilometer scheidt de
zuiger van het einddoel.
„Naar men zegt is er in juli kans op wat regen. Anders wordt het
september". Zo schreef de heer Boer ons laconiek eind juni. Wij
wensen „onze-man-in-Malakka" sterkte en hopen graag verder
van hem te horen.
„Intussen zit de C0772 hoog en droog /n dfeJ^rjt^WTéff".'Aldus
onze medewerker, de heer M^pej^^t^W*(akk^ De C0772,
dat is de IHC Giant rruif>wo)^^in^^^ae coproduktie van MTE
m de bovenlagen van een tin-
Om de zuiger op de plaats van bestemming
bleek een heel karwei te zijn. Voornamelijk door
de lage waterstand in de rivieren.
121