«I'S (W) ERF
Van al onze medewerkers zijn degenen, die aan de Kinderdijk
werken, nauw verbonden met het landschap. Wijde polders,
brede rivieren, mooie molens. Nu gaan ze bij IHC Smit niet
alleen schepen onder dak bouwen, maar hebben ze ook het
landschap onder dak gebracht.
Wij lazen tenminste onlangs: "Ons rest nog te vertellen dat het
nieuwe kantoor Fabriek (±1200 m2) een zogenaamd landschaps
kantoor is, dat wil zeggen een kantoor zonder aparte kamers
(met uitzondering van enkele bekende kleine noodwendige
kamertjes)".
Allicht! Het zou gewoon te gek zijn; zomaar in het landschap
Een felicitatie krijgt het IHC Smit Nieuws bij de aanvang van de
6e jaargang van dit "Berichtenblad voor en van het personeel
van IHC Smit N.V.". Eind oktober 1966 verscheen nummer 1, nu
ligt nummer 146 op ons bureau. Dat wij in deze rubriek ook het
IHC Smit Nieuws in de afgelopen jaren vaak op de korrel hebben
genomen, wil niet zeggen, dat wij over de regionale berichten-
bladen in ons bedrijf ook maar een greintje geringschattend
zouden denken!
Integendeel, voor een goede communicatie in de bedrijven is
ook regionale nieuwsvoorziening van het grootste belang. Daar
om een welgemeend proficiat. Wij hopen, dat ook in de komende
jaren IHC Smit Nieuws goed gelezen zal worden.
Wij zullen het zeker doen I
Even dit er tussendoor: berichten als zou Argus zijn gesigna
leerd op de Europort-tentoonstelling in Amsterdam, moeten met
de meeste stelligheid worden ontkend. Hij was er wel, één dag,
maar hij wil dat niet weten En daarmee uit
Wanneer is een restaurant een restaurant? Dit vragen wij ons af
na lezing van een bericht in het Smit-Bolnes Nieuws onder de
titel "Maaltijden bij overwerk". Voor die maaltijden is een nieuwe
regeling getroffen, die o.m. behelst: "Desgewenst bestaat voor
overwerkers van buiten Zierikzee de mogelijkheid om in een
ander restaurant (dus niet bij familie, kennissen e.d.) te gaan
eten". Samen uit, ja gezellig, thuis
Namen noemen wij niet, maar "ergens" lazen wij een dezer
weken: "De laatste tijd verbazen wij ons steeds weer over de
snelheid, waarmee sommigen de afstand tussen prikklok en
portiersloge weten af te leggen. Wanneer men om 16.30 uur bij
de poort staat te wachten tot het eindsignaal klinkt en blijkt dat
men op datzelfde tijdstip heeft afgeprikt, geeft dat wel te den
ken".
Inderdaad, wij hebben toch niet allemaal dubbelgangers
Haastige spoed, doe het tóch goed!
De regelmatig terugkerende "collectes" om een medewerker ter
gelegenheid van een blijde of droevige gebeurtenis met een
attentie te bedenken, hebben bij IHC De Klop geleid tot de
instelling van een fonds, waaruit zulke attenties betaald kunnen
worden. Men kan er vrijwillig aan deelnemen en is dan af van al
het gecollecteer. Een goed initiatief, dachten wij zo. Het fonds
kreeg de naam "Lief en Leed Pot".
Hopenlijk zal er veel liefs en weinig leed uit betaald kunnen
worden.
"In de praktijk heeft het boorblok zijn voordeel bewezen bij het
boren van gaten voor de hangijzers, die nu goed recht boven
elkaar komen. De hangijzers dienen voor het vervoer van model
len". - Aldus het bekroonde idee no. 232 bij IHC Smit. Een heet
hangijzer minder aan de Kinderdijk.
Wie in het weekend van 6 november jl. uit de poort van IHC
Gusto mensen zag komen met meubilair onder de arm, hoeft
niet te denken, dat de zaak daar gesloten werd. Op de teken
kamers Scheepsbouw en Kraanbouw heeft iedereen afstand
moeten doen van de wel zeer oude, doch vertrouwde bureaus.
De komst van nieuw meubilair maakte zo'n 70 bureaus overbodig.
Wie niet van het oude kon scheiden, mocht z'n oude bureau mee
naar huis nemen. Vandaar de drukte, die op een verhuizing leek.
Er werd bij IHC Gusto trouwens nog meer versjouwd. "Woens
dag j.l. zij onze staalbouwers met behulp van de Taklift I begon
nen het Amoco-deck uit te laden. Het deck, dat in twee delen
van ruim 300 ton is gebouwd, werd op een ponton geplaatst.
Wanneer alles glad is verlopen moet u het deck vandaag al uit
het silhouet missen".
Boven het bericht stond "weg-deck".
Wat geck zeg
En dan die jubilarissen. Een van hen, die er 25 jaar bij IHC Ver-
schure op had zitten, kreeg "een magistrale rede met vele raak
vlakken over het werk en de persoon van de jubilaris, maar het
moet gezegd dat die van de vertegenwoordiger van de O.Ft. er
niet voor onderdeed".
Een woordenwaterval dus. Maar toch: "al met al een bijzonder
gezellige en niet te praterige jubileumviering, daar houdt de heer
X immers niet van".
Dat weet dan blijkbaar nog niet iedereen
Zo, dat was het dan weer voor 1971. Wanneer u dit nummer on
der ogen krijgt, staat de Kerstboom al in de hoek van de kamer en
zijn vermoedelijk de ingrediënten reeds gekocht voor het bakken
van oliebollen. Jammer genoeg vallen zowel Kerst als Oud en
Nieuw ditmaal op een weekend, zodat er geen extra vrije dagen
aan vastzitten!
Tenzij u die nog had bewaard.
Onder de oude, misschien wat verbleekte kalender van 1971
hangt fris en vrolijk die van 1972. Nog even en u gooit de oude
in de prullebak. Bracht '71 wat u er van verwachtte? In het werk
en thuis?
Niets is eigenlijk zo persoonlijk als de jaarwisseling, vinden wij,
Kerstmis, het feest van het Licht, leent zich veel meer voor een
gezamenlijk vieren, een gezamenlijk beleven dan Oud en Nieuw.
Op de overgang van het ene in het andere jaar rust een per
soonlijk balans opmaken. Heb ik het goed gedaan? Heb ik
gefaald? Heb ik knopen doorgehakt? Sta ik credit of debet?
Maar hoe dan ook: de laatste regels van het laatste nummer van
1971 kunnen en mogen niet anders zijn dan: de beste wensen
voor de komende feestdagen en een goed Nieuwjaar.
192
