BAH* IN B9IABB
Onder deze titel lazen wij in GROEPS-
NIEUWS, de personeelspublikatie van de
Adriaan Volker Groep, een werkverhaal
uit Zuid-Amerika. Het werd geschreven
door de heer H. Costerus en gaat over
de job, die Holma Sudamericana in Ar
gentinië uitvoert. Een belangrijke rol hier
in speelt de IHC Giant 3300 Parana.
De redactie van GROEPSNIEUWS gaf
ons toestemming verhaal en foto's over
te nemen.
Het werk bestaat hier uit het baggeren
van een insteekhaven, die uitmondt in
de ,,Rio Parana", de grootste rivier van
Argentinië. Deze rivier vindt haar oor
sprong in de tropische binnenlanden van
Zuid-Amerika, en loopt wat Argentinië
betreft langs havenplaatsen als Santa Fé,
Parana, Rosario, Villa Constitution, San
Nicolas en San Pedro, om uit te monden
Kortom, reizen door Argentinië geeft de
indruk een wereldreis te maken.
En dan de bevolking. Een mengsel van
alle rassen en groepen. Wasserijen wor
den hier gedreven door Japanners en
Chinezen, restaurants door Italianen,
handel door Israëliërs. Je moet hier niet
verwonderd zijn, als je iemand tegen
komt die zegt: O, u komt uit Holland,
nou, mijn ouders ook.
Over restaurants gesproken: eten is één
van de belangrijkste zaken voor een Ar
gentijn, en wat ze dan eten: vlees, heel
veel vlees van een superieure kwaliteit.
Het vlees hier heeft niets te maken met
het blanke witte mestkalverachtige vlees
in Holland; het heeft nog de smaak van
in het wild opgegroeid vee.
Die smaak komt het best tot zijn recht als
het vlees geroosterd wordt op de 'parilla'
in een baai waaraan onder andere Mon
tevideo en Buenos Aires gelegen zijn. De
nieuwe haven is bestemd voor belading
van buik-carriers met mais, tarwe en
gerst, de belangrijkste exportprodukten
van Argentinië.
Na het baggeren worden kaden, pieren
en elevatoren gebouwd, welk werk echter
buiten ons bestek ligt.
Argentina, wat een land! Men zegt wel
eens: toen God de wereld schiep, was
Hij Argentinië vergeten. Hij heeft toen
van ieder land een stukje genomen en
daarvan Argentinië gemaakt. Zo kun je
hier skiën als in Zwitserland, de 'Catara-
tas del Iguazü' zijn mooier en grootser
dan de 'Niagara Falls', pinguïns kan men
op Antarctica bezichtigen, tropische oer
wouden zijn in het uiterste Noorden van
het land, terwijl men hier ook zoutvlak-
ten en prairies met cowboys (gauchos)
aantreft.
en gegeten wordt tijdens een 'asado
creollo'.
Deze asado kan op ieder moment van
de dag plaatsvinden. Je koopt een kwart
koe, enige liters wijn en een paar kilo
brood. Het vuur wordt aangemaakt en als
het hout gloeit, laat je het vlees enige
tijd roosteren. Na afloop wordt dan Mate
gedronken, een nationale bezigheid,
waarbij uit de bast van een soort vrucht
door middel van een bombilla, een stalen
pijpje, thee wordt gedronken, ledereen
drinkt uit dezelfde mate met dezelfde
bombilla, terwijl steeds vers warm water
op de yerba, de theeblaadjes, wordt ge
schonken.
Eén van de meest schokkende dingen
hier is, zoals in heel Zuid-Amerika, het
verkeer. De voorrangsregels zijn wel er
gens in een wet beschreven, doch zoals
de Argentijn zegt, wat is de wet? Voor-
36
rangsvolgorde zoals die gehanteerd
wordt: 1. Collectivos (autobussen) en de
vrachtwagens. 2. Taxis, waarvan het we
melt. 3. de rest.
De auto's die hier rondrijden vertegen
woordigen de gehele geschiedenis van
dit voertuig. Vanaf de oudste bak tot de
modernste Amerikaanse slee.
En dan de feestdagen. Bijna alles heeft
hier zijn dag: de dag van de moeder, de
vader, de oom, de tante, de krantenver
koper, de banken, de kruidenier, de bak
ker en de slager; de dag van het graan,
de boom, de beleefdheid, enz.
Verder zo één keer per maand een na
tionale feestdag: 1ro de enero, 27 de fe-
brero, 14 de abril, 1ro de mayo, 25 de
mayo, 20 de junio, 9 de julio, 17 de agos-
to, 12 de octubre, 1ro de noviembre en
25 de diciembre.
In Europa denkt men wel eens, dat Ar
gentinië zo'n beetje tot de onderontwik
kelde gebieden behoort, zoals wij dit
vroeger ook dachten. Het tegendeel is
echter waar, of, zoals een ingenieur ons
eens vertelde: We hebben geen veren
meer op ons hoofd.
Er is hier een vrij uitgebreide autoindu
strie, die bijna alle bekende wereldmer
ken vertegenwoordigt. Nederland kan
een voorbeeld nemen aan het openbaar
vervoer, zowel in de steden, waar men
nooit langer dan 5 minuten op de bus
hoeft te wachten en de taxi's bijna een
plaag vormen, als op de lange afstand,
waarbij bijvoorbeeld tussen Rosario en
B.A. 3 vliegtuigen en 10 treinen per dag
gaan, plus iedere twee uur een non-stop
bus.
Je kunt af en toe wel eens geen druk
op het leidingwater hebben, en de net
spanning varieert tussen de 180 en 200
volt in plaats van de beloofde 220, maar
alles blijft altijd goed gaan, en dat voor
steden als B.A. met 4 miljoen inwoners
en Rosario en Cordoba met 1 miljoen in
woners.
Genoeg gepraat over Argentinië en zijn
inwoners. Nu iets over het werk. We heb
ben hier even moeten wachten op de
komst van de Parana, een demontabele
cutterzuiger van het type IHC Giant 3300
doordat de ponton, waarop zij vervoerd
werd van Holland naar Argentinië, in het
zicht van de haven van Necohea, waar
Holma Sudamericana ook een werk uit
voert, aan de grond gelopen was. Toen
zij dan ook in Rosario aankwam, hadden
we zoveel voorbereidingstijd gehad, dat
meteen met baggeren begonnen kon
worden. Er werd hier wel getwijfeld of
dit kleine ding het werk wel maken kon.
Men heeft hier namelijk alleen maar er-