BAGGEREN IN
ZEEBRUGGE
Er zijn dappere doorzetters, die zich aan strandvermaak wagen,
op die "zomerse" junidag in Zeebrugge. De zon schijnt, dat wel,
maar de bries uit zee liegt er niet om. Het doel van ónze reis naar
deze Belgische kustplaats is niet het fraaie strand, maar de
sleepzuiger Vlaanderen XVIII. In de verte, tegen de horizon, zien
wij het silhouet van dit schip, een van de grootste sleepzuigers
die wij ooit bouwden, langzaam z'n baantjes trekken.
In de namiddag betrekt het weer snel. Vlug worden strandstoelen
en opblaasbedden opgeborgen. Mensen-met-vakantie proberen
deze status op te houden, maar dat kost moeite met de koude
wind om de blote benen. De golven slaan steeds feller tegen de
zuidelijke havendam. Op deze dam in de flakkerende wind zien
wij de Vlaanderen XVIII de haven binnenvaren. De dagtaak zit
erop.
Nieuwe bloei
Zeebrugge maakt op de toeschouwer een wat rommelige indruk.
Er is van alles wat: industrie, vertrek- en aankomstplaats voor
veerboten, strandvermaak, containervervoer, visserij, losplaats
voor tankers, jachthavens.
Medio 1907 was de verbinding van Brugge met de zee een feit.
De inhuldiging van de zeehaven van Brugge werd met veel luis
ter gevierd.
De 1e wereldoorlog bracht Zeebrugge zware klappen toe. De op
bouw hierna ondervond de vertragende invloeden van de econo
mische crisis. De 2e Wereldoorlog leek aanvankelijk aan Zee
brugge te zullen voorbijgaan, maar in 1944 werden alle havenin
stallaties vernield.
Momenteel is Zeebrugge bezig aan een nieuwe ontwikkeling, daar
in krachtig gesteund door maatregelen van de Belgische over
heid. Er wordt gebouwd, gegraven en gebaggerd. Met de bouw
van een zeesluis voor grote schepen is onlangs een begin ge
maakt.
In het natte grondverzet speelt S.A. Dragages Decloedt et Fils al
heel lang een grote rol. Baggermaterieel van deze firma is en
wordt regelmatig gebruikt voor het doen van verschillende werk
zaamheden.
Wij zagen de sleepzuiger Vlaanderen I - door ons in 1951 ge
bouwd - druk in de weer met het uitvoeren van onderhoudswerk
in de haven. De sleepzuiger werkt continu en brengt lading na
lading slib naar buiten, om die een paar mijl uit de kust in zee te
lossen, (foto bladzijde 107, links boven).
13 urige werkdag
Hoewel ook de Vlaanderen XVIII hoort tot de familie van bagger-
vaartuigen, waarmee continu werken mogelijk is, wordt dit bij
Zeebrugge niet gedaan. Om economische redenen is de voorkeur
gegeven aan een 12 tot 14-urige werkdag met één ploeg.
In alle vroegte zijn ook wij aan boord. Om 7 uur worden de tros
sen losgesmeten. Zo ooit het gemak van een boegstraalinstalla-
tie is aangetoond is dat hier wel het geval. Zowel het afmeren aan
de kade, als het wegvaren en het keren in de havenkom ge
schieden door dit grote schip zonder enige hulp van sleepboten.
Terwijl wij de haven uitvaren worden de twee zuigbuizen alvast
uit de bokken getild en wat neergelaten. Er wordt begonnen met
baggeren rond het zuidelijke havenhoofd. Peilingen hebben aan
getoond, dat het hier is aangeslibd en zulke plekken dienen met
voorrang te worden opgeruimd. Regelmatig wordt er gepeild in
de vaarweg van Zeebrugge naar zee. Die heet de "Pas van 't
Zand" en moet op een diepte van 9,50 m blijven.
106
