IHC BOUWT GROTE
DRIJVENDE KRAAN
zeetjes over, waarin je je moeilijk staan
de zou kunnen houden.
Wanneer de zuigbuizen worden binnen-
6
gehaald tikken flinke golven er plagerig
tegen aan. Schommelend laten de pijpen
zich aan de deining ontworstelen en in
de stoelen leggen. De motoren krijgen
het commando „volle kracht vooruit". Met
het laadruim goed gevuld gaan wij wat
proeven nemen. Er wordt een draaicirkel
gemaakt en met de Wado gemanoeu-
j vreerd.
Het schip scheurt door de bochten, kwak
I na kwak water barst over de bak uiteen
en waaiert weg in miljarden druppels.
Geweldig, hoe rustig het schip blijft on
der dit alles. In de messroom op het
voorschip lunchen wij op ons gemak. Ter
wijl zeeën bonkend overkomen rimpelt
de jus niet in de sauskom.
Op de brug wordt - merkwaardig genoeg
na het eten - om een ogenblik stilte ver
zocht. De man van TNO wil wat geluids
metingen doen en kan stemmengeluid
daarbij niet gebruiken. Verderop ploegt
een coaster zich door de golven. De Wa
do stórmt er door tijdens de snelheids
proeven.
Dan eindelijk is het genoeg voor deze
dag en laten wij de tonnen zand in de zee
terugploffen. Terug naar de Hoek. Het
blijft altijd een boeiend gezicht om te
zien hoe de loods in een vletje komt aan
huppelen.
De voor de volgende dag op het pro
gramma staande beproevingen voor
eigen publiek - d.w.z. onze eigen tech
nici - worden tot later tijdstip uitgesteld.
Het afmeren in Hoek van Holland vervalt
dus. Er af gaan betekent via de touwlad
der in een bootje. "Ik moest een paar
mensen afhalen" - zegt de schipper be
rustend, wanneer de een na de ander om
laag klautert. Als al het "overtollig" volk
van boord is, zet de Wado de tocht voort
naar Kinderdijk.
Twee weken later
Twee weken later, om precies te zijn op
15 december, ligt de Wado weer aan de
betonsteiger. Alles "spick en span" voor
de officiële proefvaart. Vandaag dreigt
niet de wind, maar de mist spelbreker te
worden. Vanaf de brug zie je nauwelijks
de voormast! Sleepboten maken vast en
de tros wordt losgesmeten. Met behulp
van de radarogen en - zoals Jan de Har-
tog eens schreef "een vleugje God" - va
ren wij het niets in. Eenmaal op zee
wordt het zicht allengs beter. En als de
zuigbuizen overboord worden gezet,
breekt zelfs de zon door! Fotografen en
cineasten richten hun apparatuur. Onder
het toeziend oog van vele belangrijke
gasten, laadt de Wado zich vol. Het vol
gende programmapunt - de duurproef -
wordt wat ingekort. Alles gaat zó goed
met dit schip. De zee is als een vijver zo
glad. De zon schijnt, maar warm is het
niet.
Een ieder duikt daarom wat dieper in de
kraag van z'n jas bij de "voorstelling"
van de ankerproeven. Hierna verzamelt
men zich bij de brug voor de overdracht.
Ir. W. C. den Hartog draagt met een korte
toespraak de sleepzuiger Wado over aan
Hochtief A.G. De Duitse vlag wordt gehe
sen en de Hollandse driekleur gestreken.
Dipl. Ing. H. Vocke, een van de direc
teuren van Hochtief A.G., windt er geen
doekjes om, dat de samenwerking bij de
bouw van dit schip voorbeeldig mag wor
den genoemd. Alle reden dus om de gla
zen champagne te heffen en te drinken
op schip en bemanning.
De lading zand heeft z'n dienst gedaan
en wordt aan de Noordzeebodem terug
gegeven. Mooi op tijd volgens het sche
ma laten wij ons voor de Hoek "belood-
sen" om een uurtje later af te meren aan
de betonsteiger. Het is voorbij. Een goe
de job is voltooid.
De volgende dag al verlaat de Wado ons
land, op weg naar Wilhelmshaven om
daar direct in 1973 aan het werk te gaan.
IHC Holland heeft van Heerema En
gineering Service te 's-Gravenhage
de opdracht ontvangen tot de bouw
van een zware drijvende kraan ter
waarde van circa 16 miljoen gulden.
Deze kraan kan gefixeerd 2000 ton
en zwenkend 1600 ton heffen bij een
vluchtbereik van 30 meter. De giek
(arm) van deze kraan is 100 m
lang.
Ter vergelijking: Deze kraan, waar
van de arm bijna even hoog is als de
Domtoren in Utrecht, kan een last
heffen die overeenkomt met het to
tale gewicht van ca. 2000 auto's.
Deze drijvende kraan zal door Heere
ma Engineering Service gebruikt
worden o.a. in het Forties veld van
B.P., de Ekofisk velden van Phillips
en de Auk- en andere olievelden van
Shell/Esso.
Deze olievelden liggen in het zeer
stormachtige gebied van de noorde
lijke Noordzee, waar grote water
diepten en bijzondere weersomstan
digheden de hoogste eisen stellen
aan vaste boor- en produktieplat-
forms.
Deze hebben dan ook flinke afmetin
gen. De mammoetkraan die IHC Gus
to te Schiedam zal gaan bouwen is
speciaal ontworpen om deze zware
platforms te installeren.
IHC Gusto heeft reeds een aantal
van dergelijke kranen afgeleverd,
waarvan twee aan Heerema, nl.voor
het kraanschip Challenger met een
hefvermogen van 800 ton en voor het
kraanschip Champion dat een hef
vermogen heeft van 1200 ton.
5
