Brits grind
Om z'n capaciteiten als grindzuiger te tonen zette men veertien
dagen later koers naar Engeland. Een snelle vlucht Rotterdam-
Londen brengt ook ons naar de overkant. Veel langzamer gaat
het verder per auto door het drukke zuidelijke stadsdeel van de
Britse hoofdstad. Doel van de reis is Cliffe, een landelijk dorpje
in Kent. Hier, vlak bij een niet meer in gebruik zijnde cement
fabriek, is de vestiging van Marinex Gravel Ltd. Aan de steiger
lossen de schepen grind op een transportband. Die gooit het op
een hoge berg. Vandaar gaat het grind via een transportbanden
installatie van ruim 2 kilometer lengte naar de opslag- en sor-
teerplaats. Met speciale spoorwagons volgt transport het land
in. Nu is het er erg rustig. Een konijn huppelt uitgelaten langs
ons heen. Zomaar ergens vandaan; zomaar ergens heen.
De Marinex VI zal later aankomen dan verwacht werd. Dus óp
naar het hotel. Als de grindzuiger binnen is en klaar met lossen
van de lading zal men ons wel uit bed bellen. Om vijf uur rinkelt
de telefoon. Het schip vertrekt om 6 uur, aldus de wakkerma-
kende mededeling. Hup in de kleren en gauw een kop thee in
afwachting van de taxi's. Die laten op zich wachten. Het is ook
nog zo vroeg!
Om half acht varen wij weg. Een nieuwe proeftochtdag gaat be
ginnen. Er is een verstekeling aan boord, al weten wij dat nog
niet: het pechduiveltje. De weersvoorspellingen hebben het over
flinke westelijke tot noordwestelijke winden. Maar in de brede
Theems monding heb je daar niet direct zo'n last van. Toch is
het werken aan een afgelopen draad op een van de laadtorens
geen pretje. Je waait er zowat af.
Pechduiveltje speelt mee
Kort na het afgeven van de loods passeren wij een andere grind
zuiger, de Hoveringham VI. Door kijkers wordt dit schip nieuws
gierig afgetast. Dan zijn wij er, op de baggerplaats. De laad
torens worden gedraaid, de zuigbuis gaat omlaag.
Het gaat niet goed met het zuigen. Veel water, weinig specie.
Cavitatie in de pomp, die dreunend protesteert. Na enige tijd
haalt men de zuigbuis op. De pomp gaat open. In de pomp zit
niets, in de zuigbuisbocht wel wat. Een flink stuk hout. Een zaag
komt er aan te pas om het obstakel te verwijderen. Het vizier
van de sleepkop blijkt vast te zitten en moet met harde hand tot
gehoorzaamheid worden gedwongen.
Weer zuigen. Het gaat, maar niet om over te juichen. Er zit een
rooster voor de sleepkop en wellicht slibt dit wat al te gauw
dicht door kleibestanddelen in het mengsel.
Een nieuwe pech: de zeefplaten laten los. Wat nu. Volzuigen met
ongezeefde specie dan maar, om aan lading te komen voor de
snelheidsproeven. De barometer zakt en de wind wakkert nog
wat aan. Prachtige buienluchten trekken langs en over ons heen.
Uiteindelijk, het is al donker, is het laadruim zo ver vol, dat ver
der laden nauwelijks meer zin heeft. Teveel zand en grind spoelt
meteen weer overboord. Het pechduiveltje heeft wat nieuws be
dacht. Over de radio horen wij, dat wij in Cliffe niet kunnen aan
leggen. Door wind en stromingen kan het schip, dat er nu ligt,
niet weg. De gedachte, om 12 uur in bed te kunnen liggen, wordt
vooral een lachertje voor diegenen voor wie aan boord geen
slaapplaats is! Om de tijd nuttig te besteden gaan wij dan toch
maar, op de Decca, snelheidsproeven doen met 65% en 50%
van het vermogen.
Sinister hoor- en kijkspel
Terwijl de Marinex VI z'n baantjes trekt, zijn wij getuige van een
sinister hoor- en kijkspel. De Nederlandse kustvaarder Diana V
staat in brand. Op zo'n mijl of 12 van ons af. Er zijn al schepen
te hulp gesneld. Over de radio volgen wij het gebeuren. Met
brandend achterschip vaart de Diana V in een grote cirkel rond.
De vier man bemanning zijn naar het voorschip gevlucht. Door
het slechte weer kan een helicopter ze niet te hulp komen. De
Free Enterprise VII biedt hulp aan. Eindelijk slagen de mannen
erin, zich door de veerboot te laten oppikken.
Op de Diana V woekert het vuur nog steeds, maar nu de beman
ning is gered, is de grootste spanning voorbij en wordt het nood-
radioverkeer opgeheven.
Inmiddels zijn wij gereed met de snelheidsproeven en gaat het
full speed "op huis aan.". Wij hebben de wind tegen, zodat de
ruiten van de brug keer op keer door overkomend zeewater
worden gereinigd. Wie een slaapplaats heeft, dan wel weet te
veroveren, gaat een tukje doen.
In de Theemsmonding en op de Theems is het rustig weer. Hel
der staan de lichtjes op de oevers en een halve maan geeft
hard zilverlicht op het water. Wij doen het kalmpjes aan, want
vóór 5 uur is de steiger in Cliffe nog bezet. Om kwart over 5
helpen boegstraal en kenterend tij ons netjes aan de steiger.
Onder Britse vlag
Een paar uur later is men volop bezig aan en op de Marinex VI.
Druk wordt er gewerkt aan het repareren van de zeven. Het los
sen van de lading is in volle gang. Veel vertegenwoordigers van
de opdrachtgever komen een kijkje nemen.
Ondanks de pechjes is het vertrouwen in dit IHC produkt onge
schonden. Het schip wordt dan ook rond het middaguur over
gedragen. Handtekeningen worden gezet. De Hollandse drie
kleur wordt vervangen door de Union Jack. De glazen met cham
pagne worden opgeheven.
Marinex VI, veel succes met de grindwinning ter zeel
Een stukje van het stuk hout
dat in de weg zat
De "Marinex VI" wordt Brits!
MTI medewerker Van der
Valk duikt in het probleem
van de verstopping!
Het lossen aan de steiger in
Cliffe
29
