de verdeelkast vlak voor de accommodatie op het dek te liggen.
"Geen gevaar", volgens de Franse elektricien. De lampen wa
ren opgesteld in de voorste machinekamer voor de thrusters.
De ruimte werd uitgelicht en alles was klaar om met de opna
men te beginnen. Tijdens het draaien viel één van de lampen
uit en daarna nog een. Onze man vloog naar boven, naar het
dek. Vol ontzetting keek hij naar het tafereel voor zich.
Een van de matrozen was met de brandslang het dek aan het
schoonspuiten en vergat daarbij niet ook onze verdeelkast een
goede waterdouche te geven. Onmiddellijk werd de brandkraan
dichtgedraaid. Dat drie contactdozen reeds verbrand waren,
maakte bepaald niet veel indruk op de matroos.
Een avond sleutelen van onze man aan de verdeelkast gaf ons
weer rust.
De dagen met "misschien" gleden voorbij. Opnamen in de keu-
Foto 1 Ongeveer 80 km
ten zuiden van het haven
stadje Sète lag de "Péli-
can" op een rustige zee
te boren. Foto 2 Het ca
merateam in actie voor de
opnamen in de keuken.
Foto 3 De chefduiker aan
het bedieningspaneel van
de duikerklok. Foto 4 Hard
werken geblazen tijdens
het boren. Foto 5 De "Pé-
lican" gezien vanuit de
helicopter. Foto 6 De dui
kers maken zich gereed
voor een duik naar meer
dan 100 m waterdiepte.
ken en de mess met als figuranten een gespannen bemanning
waren gemaakt, evenals de brug met het d.p. paneel en de
computer.
Ook van machinekamers, mudlaboratorium, mudpompen, contai
nerruimte, boortoren en werkvloer werden de nodige opnamen
gemaakt.
Nachtopnamen
Grote activiteit op de werkvloer. Een gedeelte van de blow-out
preventor zou voor inspectie omhoog worden gehaald. De blow
out preventor (B.O.P.) bij een boorschip staat op de zeebodem
en zorgt ervoor dat bij het plotseling ontsnappen van gas en
olie het boorgat door middel van afsluiters zo snel mogelijk
wordt afgesloten. De B.O.P. aan boord van de Pélican heeft een
diameter van 2,5 m en een hoogte van 9 m.
Het bovenste gedeelte is een hydraulisch systeem, dat ervoor
zorgt dat de verbinding met het schip en de boorput in onge
veer 10 seconden verbroken kan worden. Bij explosiegevaar
moet het boorschip binnen de kortst mogelijke tijd van de plek
waar het schip aan het boren is, kunnen wegvaren.
Dit bovenste gedeelte van de B.O.P. zou voor een inspectie en
een kleine reparatie worden omhooggehaald. "Vannacht gaat hij
weer naar beneden", zo verzekerde men ons. Twee uur 's nachts
werd de reparatie groter en groter. Om drie uur gingen wij maar
naar onze slaapzaal tegenover de keuken terug. Uit de keuken
kwam een heerlijke geur. De bakker haalde juist de eerste stok
broden uit de oven. Die lieten wij ons niet voorbijgaan. Het verse
stokbrood maakte veel goed voor het tevergeefs wachten.
De volgende morgen waren de mensen van Foramer nog steeds
bezig. "Misschien gaat hij vanmiddag of vanavond naar bene
den". Die avond 11.00 uur stonden wij nog steeds te kijken.
"Over twee uur gaat ie". Wij gingen alle lampen klaar zetten,
camera's in positie. Laatste check. Om half vier kregen wij het
bericht door, dat misschien morgen de werkzaamheden voortge
zet zouden worden
De derde nacht was het voorstel, dat één man van ons zou op
blijven en de anderen zouden gaan slapen. Het weer werd
ruwer en grote golven water kwamen uit het boorgat in het
schip. Het zou nu wel helemaal niet doorgaan. Half drie's nachts.
"Over een half uur gaat ie naar beneden." Snel de filmploeg
gewaarschuwd. Gelukkig hadden we de kabels voor de lampen
reeds klaargezet. Lampen in positie. Licht. Een camera bene
den bij het boorgat en een camera bij het dek. Het knarsen van
de lier gaf aan dat het geheel ging zakken. Het was een indruk
wekkend gezicht. Terwijl golven schuimend water over de vloer
spoelden, verdween dat reusachtige apparaat langzaam onder
water. De cameramensen waren verrukt over de opnamen. Het
was de drie nachten opblijven waard geweest.
De lucht in
Het was niet mogelijk de helicopter te krijgen voor luchtop
namen. Misschien overmorgen. Dat wilden wij niet. Het weer
bericht was niet zo gunstig. Nü was het weer stralend. Wat te
doen? Een briljant idee. Via de radio naar het hoofdkantoor van
Total in Parijs gebeld en de mensen daar uitgelegd dat de film
niet volgens het scenario gemaakt kon worden. Uiteindelijk was
het scenario ook door Total goedgekeurd. Jammer. Parijs deel
de ons mede dat zij ons zo spoedig mogelijk zouden berichten.
Een uur later werden wij via de scheepsomroep op de brug ge
vraagd. De stuurman deelde ons mede, dat een helicopter spe
ciaal voor ons onderweg was en over een kwartier op het schip
zou landen. Het hoofdkantoor van Total had bevolen ons alle
medewerking te geven.
Een half uur later zaten we in de helicopter boven het schip.
De piloot toonde de mogelijkheden van de helicopter en stelde
ons daarmee in de gelegenheid fraaie opnamen te maken.
De laatste opnamen waren gemaakt. Op het moment dat u dit
leest, zijn de filmmensen bezig met het snijden en monteren van
de werkcopie. Daarna zal het, om de uiteindelijke film voor ver
toning gereed te krijgen, nog twee maanden duren.
87
