aansluitend voerde de heer Blekxtoon de afsluitende onderhan
delingen voor nog weer zes Giants 4600 plus nog drie stuks 2300.
Dat moest stap voor stap, want je kunt niet met de Chinezen
i over twee dingen tegelijk spreken. Eerst rondmaken en dan het
volgende onderwerp. Mees Boer heeft toen - na zijn vakantie -
de resterende zuigers "rondgepraat". We wisten toen (in juni) al
dat het om tenminste tien sleepzuigers ging. Die moesten we
vóór oktober 1975 afleveren. Thuis hebben we dat allemaal be
keken. Bij mijn laatste bezoek aan Peking heb ik toen verteld,
dat wij dit grote aantal schepen zouden kunnen leveren, maar
niet alleen. Daar was geen bezwaar tegen. Dat was in augustus.
Na soms wat langdradige onderhandelingen hebben wij op een
gegeven moment de poot stijf gehouden en gezegd: dit is de
prijs. Take it or leave it.
Nou, ze namen het.
Vr: Wat is nu een gemiddeld dagprogramma van iemand, die lan
ge tijd in Peking onderhandelt?
MB: Ik sta altijd om zes uur 's morgens op, thuis ook. In Peking
ging ik dan altijd even beneden kijken of er een telegram was.
Die krijg je wel op je kamer gebracht, maar dat duurt wat langer.
Daarna maak ik mezelf een lekker bakkie thee of een bakkie
koffie. Als er gasten zijn, Dick Verboom en Ir. Bennekers b.v.,
De Ambassadeur van de Volksrepubliek China in Nederland krijgt uitleg
van Mees Boer
dan maak ik die elke morgen wakker met een bakkie koffie. Me
neer Den Hartog had dat niet nodig, want die slaapt slecht. Nou,
dan ga je ontbijten.
Vr: Waar bestaat dat ontbijt uit, wat eet je dan?
MB: Gewoon brood 's morgens. Met van alles, wat je erbij wilt
hebben, kaas, jam, een gebakken eitje of havermout. Cornflakes
en zulk spul hebben ze niet. Dat slepen de Amerikanen dan ook
altijd mee. Die herken je aan het ontbijt vanwege die enorme
pakken. Trouwens, ook de Japanners hebben van alles bij zich.
Voor mij hoeft dat niet. Een potje koffie op je kamer, daar moet
je wel voor zorgen. Nou, een half uur voor de bespreking ga je op
stap. Met een taxi heb je die tijd wel nodig, want het kantoor van
Machimpex ligt vrij ver van het hotel en ik kom graag even eer
der. De Chinezen stappen namelijk op de minuut de kamer bin
nen. Ze stellen promptheid op prijs. Dat kantoor is overigens
heel groot en vaak zit je met meer mensen in die taxi. Die heb
ben allemaal wat te bespreken. Die auto, dat is tegenwoordig
een Toyota Corona.
Precies op de afgesproken tijd begint dan de vergadering. Zo te
gen tien uur wordt er dan meestal even gepauzeerd. Je zou den
ken: dan drinken ze even een kopje koffie. Maar nee hoor. Ze
leuteren de hele dag thee. Verschrikkelijk veel thee. Je kopje
wordt voortdurend volgehouden. Da's een gewoonte, waarvan ik
de reden niet snap. Misschien komt het door het droge klimaat;
water drinken ze niet.
Nou, om tien uur pauzeren ze dan even. Dat is gewoon om even
de aandacht af te leiden. Meestal vroegen ze dan aan me: "Ver
tel nog eens een verhaaltje". Ik heb namelijk in mijn leven, over
al ter wereld, zo veel meegemaakt, dat ik altijd wel wat te ver
tellen heb. Dat viel er altijd heel goed in. Meestal verhalen uit de
praktijk.
Vr: Vertel eens zo'n verhaal.
De lezer zal elders in dit Zeskant een typisch Mees Boer verhaal
aantreffen, in zijn eigen woorden en "echt gebeurd".
MB: Men had in Peking dolle pret om deze verhalen, die ook wel
eens handelden over meer menselijke problemen, die je onder
weg kunt hebben. We hadden in onze gespreksgroep ook een
Chinese heer, die kon niet lachen. Maar hij moest toch! Dan had-
ie het Spaans benauwd, want hij blies zich dan helemaal op en
moest door een soort proesten aan zijn trekken komen.
Maar goed, na een kwartiertje werden de stoelen weer bij de ta
fel getrokken en gingen we door met de zakengesprekken.
Ook Mr. Blekxtoon vertelt zijn verhaal
Die kon ik 's middags dan uitwerken en eventuele vragen naar
Holland telegraferen, 's Avonds is er eigenlijk niets te doen in
Peking. Je gaat vrij vroeg naar bed, omdat het weer vroeg dag
is. Behalve als je met een groepje buitenlanders was. Dan wilde
het wel eens wat later worden.
Vr: Wanneer gaat de heer Mees Boer weer naar China?
dH: Binnenkort gaat-ie weer voor twee maanden. We hebben
afgesproken dat hij in het komende jaar vier keer twee maanden
in Peking zal zijn. De Chinezen wilden hem wel "voor goed" heb
ben, maar dat gaat niet. Hij zou zo ook helemaal het contact met
de achterban verliezen. Los nog van de menselijke problemen,
In de komende twee maanden zal hij ons helpen tijdens de Ne
derlandse Tentoonstelling, die van 18 november tot 2 december
in Peking wordt gehouden. Daar zult U ook aan deelnemen,
waarde Zeskantredacteur. U zult vast Uw belevenissen wel aan
de lezers vertellen.
Red: Daar kunt U van op aan!
123