aansluitend voerde de heer Blekxtoon de afsluitende onderhan delingen voor nog weer zes Giants 4600 plus nog drie stuks 2300. Dat moest stap voor stap, want je kunt niet met de Chinezen i over twee dingen tegelijk spreken. Eerst rondmaken en dan het volgende onderwerp. Mees Boer heeft toen - na zijn vakantie - de resterende zuigers "rondgepraat". We wisten toen (in juni) al dat het om tenminste tien sleepzuigers ging. Die moesten we vóór oktober 1975 afleveren. Thuis hebben we dat allemaal be keken. Bij mijn laatste bezoek aan Peking heb ik toen verteld, dat wij dit grote aantal schepen zouden kunnen leveren, maar niet alleen. Daar was geen bezwaar tegen. Dat was in augustus. Na soms wat langdradige onderhandelingen hebben wij op een gegeven moment de poot stijf gehouden en gezegd: dit is de prijs. Take it or leave it. Nou, ze namen het. Vr: Wat is nu een gemiddeld dagprogramma van iemand, die lan ge tijd in Peking onderhandelt? MB: Ik sta altijd om zes uur 's morgens op, thuis ook. In Peking ging ik dan altijd even beneden kijken of er een telegram was. Die krijg je wel op je kamer gebracht, maar dat duurt wat langer. Daarna maak ik mezelf een lekker bakkie thee of een bakkie koffie. Als er gasten zijn, Dick Verboom en Ir. Bennekers b.v., De Ambassadeur van de Volksrepubliek China in Nederland krijgt uitleg van Mees Boer dan maak ik die elke morgen wakker met een bakkie koffie. Me neer Den Hartog had dat niet nodig, want die slaapt slecht. Nou, dan ga je ontbijten. Vr: Waar bestaat dat ontbijt uit, wat eet je dan? MB: Gewoon brood 's morgens. Met van alles, wat je erbij wilt hebben, kaas, jam, een gebakken eitje of havermout. Cornflakes en zulk spul hebben ze niet. Dat slepen de Amerikanen dan ook altijd mee. Die herken je aan het ontbijt vanwege die enorme pakken. Trouwens, ook de Japanners hebben van alles bij zich. Voor mij hoeft dat niet. Een potje koffie op je kamer, daar moet je wel voor zorgen. Nou, een half uur voor de bespreking ga je op stap. Met een taxi heb je die tijd wel nodig, want het kantoor van Machimpex ligt vrij ver van het hotel en ik kom graag even eer der. De Chinezen stappen namelijk op de minuut de kamer bin nen. Ze stellen promptheid op prijs. Dat kantoor is overigens heel groot en vaak zit je met meer mensen in die taxi. Die heb ben allemaal wat te bespreken. Die auto, dat is tegenwoordig een Toyota Corona. Precies op de afgesproken tijd begint dan de vergadering. Zo te gen tien uur wordt er dan meestal even gepauzeerd. Je zou den ken: dan drinken ze even een kopje koffie. Maar nee hoor. Ze leuteren de hele dag thee. Verschrikkelijk veel thee. Je kopje wordt voortdurend volgehouden. Da's een gewoonte, waarvan ik de reden niet snap. Misschien komt het door het droge klimaat; water drinken ze niet. Nou, om tien uur pauzeren ze dan even. Dat is gewoon om even de aandacht af te leiden. Meestal vroegen ze dan aan me: "Ver tel nog eens een verhaaltje". Ik heb namelijk in mijn leven, over al ter wereld, zo veel meegemaakt, dat ik altijd wel wat te ver tellen heb. Dat viel er altijd heel goed in. Meestal verhalen uit de praktijk. Vr: Vertel eens zo'n verhaal. De lezer zal elders in dit Zeskant een typisch Mees Boer verhaal aantreffen, in zijn eigen woorden en "echt gebeurd". MB: Men had in Peking dolle pret om deze verhalen, die ook wel eens handelden over meer menselijke problemen, die je onder weg kunt hebben. We hadden in onze gespreksgroep ook een Chinese heer, die kon niet lachen. Maar hij moest toch! Dan had- ie het Spaans benauwd, want hij blies zich dan helemaal op en moest door een soort proesten aan zijn trekken komen. Maar goed, na een kwartiertje werden de stoelen weer bij de ta fel getrokken en gingen we door met de zakengesprekken. Ook Mr. Blekxtoon vertelt zijn verhaal Die kon ik 's middags dan uitwerken en eventuele vragen naar Holland telegraferen, 's Avonds is er eigenlijk niets te doen in Peking. Je gaat vrij vroeg naar bed, omdat het weer vroeg dag is. Behalve als je met een groepje buitenlanders was. Dan wilde het wel eens wat later worden. Vr: Wanneer gaat de heer Mees Boer weer naar China? dH: Binnenkort gaat-ie weer voor twee maanden. We hebben afgesproken dat hij in het komende jaar vier keer twee maanden in Peking zal zijn. De Chinezen wilden hem wel "voor goed" heb ben, maar dat gaat niet. Hij zou zo ook helemaal het contact met de achterban verliezen. Los nog van de menselijke problemen, In de komende twee maanden zal hij ons helpen tijdens de Ne derlandse Tentoonstelling, die van 18 november tot 2 december in Peking wordt gehouden. Daar zult U ook aan deelnemen, waarde Zeskantredacteur. U zult vast Uw belevenissen wel aan de lezers vertellen. Red: Daar kunt U van op aan! 123

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Zeskant | 1973 | | pagina 7