DE VESIPEKKA OP HET IJS
NA DE "YPEHTON"
DE "AHA"
EEN STERK, MAAR WAAR VERHAAL VAN MEES BOER
De Vesipekka was een demonteerbare zuiger, die ik in opdracht
van Smit, samen met een monteur, in zes weken tijds in Finland
moest monteren. Ter plaatse bleek dat het in elkaar zetten moest
gebeuren op een bevroren meer!
Wij zaten ons toen te bezinnen, dat als het ijs binnen die zes
weken gesmolten zou zijn, het ding zou zinken. Dat kon niet. We
hadden erg veel taalmoeilijkheden. Niemand verstond ons.
Tenslotte bleek de kapster Duits te verstaan. Haar heb ik toen ge
vraagd of ze kon vertellen, wanneer het ijs smelt. Ah, zei ze, er
is hier een heel oude man, die weet dat precies. Dus hebben wij
die ouwe knaap opgescharreld en die zei, en dat was op de
derde mei: "Op 19 mei is dat ijs gesmolten".
We hadden dus geen zes weken voor die montage, zelfs nog
geen drie!
Gelukkig konden we daar erg lang werken, want het was er
's nachts nog maar twee uur donker en onze Finse helpers werk
ten in drie ploegen. De dertiende mei ging er nog een zware
bulldozer over dat meer. Het zat er toen dik in, dat we klaar zou
den komen. Toen hebben we die ouwe knaap weer opgesnord
en gevraagd of-t-ie nog steeds zo zeker was van die negentien
de. Dat was-ie. Daarop hebben we gewed om een paar flesjes
cognac, want die lusten ze daar graag.
De zeventiende waren we klaar en de negentiende gaan we
's avonds naar dat meer. De ouwe heer werd toen wat voorzichti
ger en zei: "Om één minuut voor twaalf is het nog de negentien
de, nietwaar?". Dat waren we met hem eens. Maar, zeiden we,
om één minuut over twaalf is het de twintigste!
We hebben daar tot een uur of één gezeten. Het ijs was niet ge
smolten, de flesjes cognac ondertussen soldaat gemaakt, en
iedereen is weggegaan.
Ik was, als gewoonlijk, om zes uur wakker. Ik ben naar het meer
gegaan en de zuiger was door het ijs gezakt.
De heer Fluit begeleidde de doopvrouwe
Eén
Tweelingen plegen elkaar bij de geboorte snel op te volgen, al
dus IHC Verschure directeur, de heer G. Fluit, na de tewaterla
ting van de riviersleepzuiger lana. Het zusterschip, de Urengoj,
gleed namelijk twee maanden eerder van de helling het IJwater
in. Beide schepen zijn speciaal bestemd voor het werken op ri
vieren in de Sovjetunie. Ze hebben dan ook een geringe diep
gang.
Geladen bedraagt deze slechts 2,40 meter. Mede hierdoor tonen
de ruim 70 meter lange en 14 meter brede sleepzuigers zich als
erge "brede bakken". Vooral toen ze nog op "het droge" ston
den. De doopplechtigheid van de lana werd verricht door me
vrouw L. P. Averitcheva, echtgenote van het hoofd van de Han
delsvertegenwoordiging van de USSR in Nederland, de heer A.
A. Averitchev.
124
